Όπως είναι καθορισμένο, άρα φυσικό, η
διάρκεια της ενσάρκωσης μιας ακτύνας φθάνει στο τέλος της. Έρχεται η στιγμή που
πρέπει να επιστρέψει στην αφετηρία που, ταυτόχρονα, είναι και προορισμός της.
Ο τρόπος και
η στιγμή της αναχώρησης μιας ψυχής από το πεδίο ενσάρκωσης είναι
προκαθορισμένος με κάθε λεπτομέρεια διότι η οντότητα λαμβάνει πάρα πολλά συναισθήματα,
απ’ αυτήν την διαδικασία.
Ο λεγόμενος ΘΑΝΑΤΟΣ, κάθε φορά που συμβαίνει, είναι
το πλέον σημαντικό στάδιο στην πορεία μιας ψυχής, επομένως και της οντότητας.
Τα
συναισθήματα της ψυχής είναι αντικρουόμενα επειδή από την μία, έχει επίγνωση της ευθύνης που είχε καθ’ όλην
την διάρκεια του βίου μιας ακτύνας, όπως και του φυσικού σώματός της και, από
την άλλη, γνωρίζει ότι όλο αυτό, νομοτελειακά, τελείωσε.
Θα ήταν
σωστό να πούμε ότι υπήρχε κάποιου είδους «δέσιμο» της ψυχής με το σώμα, που
κυβερνούσε όλα αυτά τα χρόνια και γνωρίζοντας, ταυτόχρονα, ότι επιστρέφει, αισθάνεται
αδημονία για την επιστροφή.
Γνωρίζει το
ποσοστό επιτυχίας της ενσάρκωσής της, τον χειρισμό της ελεύθερης βούλησής της,
τα συναισθήματα που παρήγε καθώς και κατά πόσο συνεργάστηκε με τις άλλες ακτύνες
που έπρεπε, κατά την διάρκεια του βίου της στο πεδίο.
Όλα αυτά, όμως,
αφού απαλλάχτηκε από το «όχημα» του οποίου την ευθύνη είχε, μέχρι εκείνη τη
στιγμή, του φυσικού σώματος…
Αναλόγως του
τρόπου εγκατάλειψης του σώματος, ο χρόνος που η ψυχή γνωρίζει ότι ήρθε αυτή η
ώρα, κυμαίνεται από ώρες έως ημέρες.
Όσο πιο περίπλοκος
και πολύχρονος (μακροχρόνιες ασθένειες) είναι αυτός ο τρόπος, τόσο μεγαλύτερος
είναι, από πριν, και ο χρόνος που γνωρίζει, ακριβώς, την στιγμή απαλλαγής της απ’ το σαρκίο
και την εγκατάλειψή του.
Απ’ τον
βαθμό συνειδητότητας της ακτύνας και την επιτυχία του βίου της εξαρτάται και η
ενημέρωση, για το γεγονός που έρχεται, στον γήινο εγκέφαλο, μέσω υποσυνειδήτου.
Ειδοποιείται
δηλ. το συνειδητό μας ότι επέρχεται ο «θάνατός» μας και τις περισσότερες φορές
αυτό επιδρά καταπραϋντικά στην ακτύνα, άσχετα αν γίνεται αντιληπτό ή όχι από τους
γύρω της.
Εγκαταλείποντας
το σώμα η ψυχή, αρχίζει ένα ταξείδι στο πεδίο και επισκέπτεται χώρους, τόπους
και άλλες ακτύνες, για τελευταία φορά. Το κάνει και από νοσταλγία αλλά και για
πρόκληση συναισθημάτων, εκτός φυσικού σώματος πλέον.
Τόπους που
έχει επισκεφθεί κατά την διάρκεια της εδώ ζωής της, ακτύνες που έχουν περάσει
απ’ αυτήν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αναβιώνει γεγονότα του παρελθόντος και
προσφέρει σε όποιαν ακτύνα πρέπει, αυτό που πρέπει, με την σύμφωνη γνώμη της οντότητάς
της, από ίαση μέχρι κατεύθυνση.
Και
συμβαίνει αυτό για να βοηθηθεί, η αναχωρούσα ψυχή, ώστε να μειώσει τον
επηρεασμό της απ’ την συνήθεια της ενσάρκωσης και, παράλληλα, να σταθεί ως
αφορμή για την βελτίωση της αντιληπτικότητας της ακτύνας που βοηθάει, απ’
ευθείας στο συνειδητό.
Πολλές φορές
γίνεται αντιληπτή από τον επισκεπτόμενο, αναλόγως του βαθμού ενεργοποίησής του,
είτε με μορφή ονείρου είτε σαν όραμα ή και σαν αίσθηση επαφής, ακόμη.
Η χρονική δυνατότητα
επιστροφής της ψυχής στην πηγή προέλευσής της εξαρτάται από τα έτη διάρκειας του βίου που
μόλις τελείωσε και λαμβάνει χώρα στις 3
ημέρες για βραχυπρόθεσμο βίο (λίγα χρόνια ζωής), στις 9 ημέρες για μεσοπρόθεσμο βίο (περίπου κάτω των 60-65 ετών) και στις
40 ημέρες για ακτύνες που έζησαν
πολλά γήινα έτη.
Βεβαίως
υπάρχουν και εξαιρέσεις σ’ αυτόν τον κανόνα,
λόγω ειδικών περιπτώσεων, αλλά στην παρούσα φάση δεν ασχολούμεθα με αυτές.
Σ’ αυτό το
διάστημα, κάθε ψυχή, ολοκληρώνει το τελευταίο ταξείδι της στο πεδίο.
Σ’ αυτά τα
τρία χρονικά σημεία, ( τριών, εννέα και
σαράντα ημερών) από την απελευθέρωση της ψυχής, ανοίγει το κανάλι μεταφοράς
της σε ειδικά διαμορφωμένους πλανήτες του Ωρίωνα, όπου συμβαίνουν δύο
λειτουργίες.
Η μία είναι
η επαναφορά της ψυχής στην αγνότητα που σημαίνει κάθαρση από τα κατάλοιπα της ενσάρκωσης
στο πεδίο και η δεύτερη είναι η αναφορά-κατάθεση όλων των λεπτομερειών, δηλ. το
πλήρες χρονικό, του βίου της ακτύνας.
Μετά το
πέρας αυτής της διαδικασίας, που αφήνει την ψυχή αγνή και ανόθευτη, αυτή
επιστρέφει στην οντότητα στην οποία ανήκει, έτοιμη για ενσάρκωση όποτε η
οντότητα το αποφασίσει.
Σημ. Στην πορεία ίσως
χρειαστεί να μπούμε σε μερικές λεπτομέρειες. Τα σχόλια και οι ερωτήσεις
δείχνουν το δρόμο γι’ αυτές…
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΙΦΙΚΛΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΟΒΕΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΜΕ ΑΓΩΝΙΑ...
ΔΗΛΑΔΗ,ΒΑΣΗ ΟΣΩΝ ΕΙΠΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΑΛΑ:
1.ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ-ΘΑΝΑΤΟΥ;
2.ΑΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑΙ...ΤΟΤΕ ΕΞΗΓΗΣΕ ΜΟΥ,ΤΙ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕΤΑ,ΟΙ ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΣΑΡΚΙΚΟΥ ΟΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΓΑΙΑ;ΠΧ ΤΣΙΓΑΡΟ,ΚΑΚΗ ΛΙΠΑΡΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ,ΑΦΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΙΣΧΥΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΛΟΓΟ ΑΥΤΩΝ...
ΜΟΝΟ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΕΠΙΡΕΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΘΑΝΑΤΟΥ;
3.ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ 1 ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ...ΤΟΤΕ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ;
ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ;
ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΗ;
ΕΞΑΙΡΕΣΗ;
ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΥΝΡΠΕΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΡΕΑΖΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΗΝ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ;
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
ΜΕΛΑΝΘΟΣ
Γειά σου Μέλανθε..
Διαγραφή1. Ναι, είναι καθορισμένα τα πάντα σε σχέση με την διάρκεια του βίου μιας ακτύνας.
2. Ο τρόπος ζωής των ακτύνων, έχουμε αναφέρει ότι, είναι επηρεασμένος από τους μέχρι τώρα επικυρίαρχους. Η ώρα αναχώρησης δεν αλλάζει με τίποτε. Αυτό που διαμορφώνεται, όπως λες, είναι η ποιότητα ζωής, που όσο πιο κακή είναι τόσο πιο χειραγωγήσιμους μας καθιστά.
Δεν μικραίνει η ζωή μας, επιμηκύνεται η ταλαιπωρία μας…
3. Για τις ανθρώπινες ακτύνες δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Σπάνιο αυτό αλλά συμβαίνει… Είναι όμως μεγάλο θέμα για να απαντηθεί με λίγα λόγια….
Στο μέλλον θα πούμε λίγα και για την αυτοκτονία…
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα σας υπάρχει περίπτωση η μία ψυχή που φεύγει από το σώμα να είναι η γιαγιά και να επιστρέψει ως ενσαρκώση στην δισέγγονη που θα εχει το όνομα της; Συγνώμη αν είναι αυτό που ρωτάω κουτό αλλά αν μπορούσατε να μου πείτε γιατί η γιαγιά μου έφυγε 9 μήνες πριν την σύλληψη της κόρης μου. Ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Λένα…
ΔιαγραφήΔεν υπάρχουν κουτές ερωτήσεις…
Αυτό μπορεί να γίνει, υπό πολλές προϋποθέσεις και γι αυτό είναι σπανιότατο.
Για να συμβεί πρέπει να συντρέχουν λόγοι, από την οντότητα, οι οποίοι είναι ελαχιστότατοι, και γίνεται, μόνο, όταν η οντότητα βρίσκεται στα πρόθυρα ανόδου στο επόμενο επίπεδο ύπαρξης κι αυτό όχι πάντοτε…
Παρατηρείστε στην μικρή, αν είναι μέχρι τριών ετών, συνήθειες, εκφράσεις, αντιδράσεις μήπως παραπέμπουν στην γιαγιά ή την θυμίζουν, αλλά και αυτό είναι μόνο μια ένδειξη…
Δύσκολα επιβεβαιώνεται κάτι τέτοιο, εκτός κι αν γίνει ξεκάθαρο, με κάποιον τρόπο, απ΄ την ίδια την οντότητα.
Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση να είστε καλά
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Ιφικλη. Δεν έχω κατανοήσει την παράγραφο αυτή. :Όσο πιο περίπλοκος και πολύχρονος (μακροχρόνιες ασθένειες) είναι αυτός ο τρόπος, τόσο μεγαλύτερος είναι, από πριν, και ο χρόνος που γνωρίζει, ακριβώς, την στιγμή απαλλαγής της απ’ το σαρκίο και την εγκατάλειψή Του. Γιατί συμβαίνει αυτό? Επίσης ''από πριν '' που αναφέρεις, για πότε μιλάς? (3, 9 η 40μερες) Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Έλενα…
ΔιαγραφήΊσως δεν ήμουν σαφής.
Εννοώ ότι, πληροφορεί η ψυχή, μέσω του υποσυνείδητου, τον εγκέφαλο ότι έρχεται η στιγμή της αναχώρησής της.
Σε μακροχρόνιες ασθένειες αυτή η ειδοποίηση δίνεται νωρίτερα, χρονικά, από περιπτώσεις που ο θάνατος επέρχεται πιο σύντομα.
Δηλ. για παράδειγμα, αν κάποια ακτύνα πρόκειται να ολοκληρώσει τον βίο της σε 5 ημέρες, πιθανόν να το συνειδητοποιήσει μερικές ώρες πριν συμβεί.
Αν πρόκειται να συμβεί σε μεγαλύτερο διάστημα, θα ειδοποιηθεί μια δυο ημέρες πριν.
Αυτό εννοώ με το «πριν».
Πριν την στιγμή της αναχώρησης…
Οι 3,9 ή 40 ημέρες έχουν ν κάνουν με το πότε αναχωρεί η ψυχή απ’ το πεδίο, όχι απ’ το σώμα.
Αν κατάλαβα καλά, ίσως για παράδειγμα ένας καρκινοπαθης, γνωρίζει ότι θα έρθει η ώρα 2 μέρες πριν σε σχέση με κάποιον υγιή που μπορεί να το καταλάβει μερικές ώρες πριν. Ο αιφνίδιος θάνατος όμως σε ποια κατηγορία ανήκει? Και δεύτερον, η ψυχή ουσιαστικά όπως το περιγράφεις, είναι σαν οντότητα που αισθάνεται, γνωρίζει, νοσταλγει κτλ.. Σωστά?
ΔιαγραφήΙφιγένεια…
ΔιαγραφήΚαι στον αιφνίδιο θάνατο συμβαίνει το ίδιο, μόνο που τα χρονικά μεγέθη είναι ελάχιστα.
Είπαμε ότι η ψυχή μεταφέρει από και προς την οντότητα, αλλά δεν είναι «ένα απλό μηχάνημα».
Το έργο που επιτελεί καθ’ όλην την διάρκεια της κατεύθυνσης του σώματος το γνωρίζει και δένεται μ’ αυτό.
Άλλωστε γι’ αυτόν τον λόγο χρειάζεται και την κάθαρση στην οποία υποβάλλεται στον Ωρίωνα.
Επειδή «κουβαλάει» μνήμες και επηρεασμούς…
Και στον αιφνίδιο θάνατο δλδ η ακτυνα συνειδητοποιει κλάσματα δευτερόλεπτου πριν το συμβάν ότι έρχεται η ώρα.για όλους υπάρχει λιγότερη η περισσότερη ώρα γνωστοποίησης του θανάτου πιο πριν. Είμαι ευγνώμων Ιφικλη.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την εξαίρετικη απόδοση των πληροφοριών περί θανάτου!
Κάποιες φορές βλέπουμε σε όνειρο ανθρώπους μας που έχουν επιστρέψει στην οντότητα τους μετά από περισσότερο από το 40ημερο. Τι γίνεται τότε;; είναι οι ίδιοι ή το δικό μας υποσυνείδητο υιοθετεί την μορφή τους για να πάρουμε μηνύματα;
Επίσης ήθελα να ρωτήσω, αν γνωριζουμε, πόσος χρόνος (ας πούμε σε γήινα έτη) περνάει συνήθως για την επόμενη ενσάρκωση.
Ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία!
Δήμητρα…
ΔιαγραφήΜετά την αναχώρηση της ψυχής απ’ το πεδίο δεν υπάρχει επικοινωνία μ’ αυτήν από κανέναν. Όπως λες εμείς μορφοποιούμε, όχι μέσω του υποσυνείδητου αλλά μέσω του συνειδητού, του εγκεφάλου μας.
Ο χρόνος επανενσάρκωσης είναι απόφαση της οντότητας. Εκτός αν υπάρχουν ειδικοί λόγοι αυτό δεν συμβαίνει πριν περάσουν τουλάχιστον, τρεις ή τέσσερις γενιές στο πεδίο.
Ευχαριστώ για την ανάρτηση, πολύ κατατοπιστικη.θα ήθελα να ρωτήσω για την έκφραση πούλησε την ψυχή του, υπάρχει η δυνατότητα για κάτι τέτοιο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Τάκη.
ΔιαγραφήΑυτό έχει να κάνει με τον αστρικό κόσμο. Κάνε λίγο υπομονή και θα δημοσιεύσω ανάρτηση σχετικά…
Υπάρχει η δυνατότητα αλλά χρειάζεται ανάλυση.
Δεν απαντιέται με λίγα λόγια, διότι υπάρχουν προϋποθέσεις γι’ αυτό.
Καλησπέρα Ιφικλη. Θέλω να ρωτήσω τι γίνετε με ακτίνες ατόμων με ψυχιατρικό νόσο η νοητική στέρηση που πολλές φορές δεν έχουν ελεύθερη βούληση; Τι γίνετε με ζωικό βασίλειο; και πως γίνετε τα έρπητα να εξασθενούν από την στιγμή που υπάρχουν τόσα αρνητικά συναισθήματα. Συγγνώμη για πολλές ερωτήσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Βιολέττα…
ΔιαγραφήΚατ’ αρχήν όλες οι ιατρικές ειδικότητες που εμπεριέχουν τον όρο «ψυχή» είναι δοσμένες επίτηδες έτσι ώστε να δημιουργούν συνειρμούς ότι η ψυχή νοσεί.
Η ψυχή δεν νοσεί και όλες οι σχετικές παθήσεις, αν υπάρχουν, έχουν να κάνουν με τον εγκέφαλο…
Όταν κάποιος σκέπτεται με διαφορετικό τρόπο απ’ τον κοινά αποδεκτό, χαρακτηρίζεται τρελλός, από την δυτική ιατρική.
Βεβαίως υπάρχουν περιπτώσεις που ο εγκέφαλος έχει υποστεί βλάβη, για κάποιους λόγους αλλά δεν είναι πάντοτε έτσι.
Σκέψου όμως τι και πόσα συναισθήματα παράγει μία ακτύνα σ’ αυτήν την κατάσταση. Συναισθήματα που μόνο έτσι θα μπορούσαν να παραχθούν και, φυσικά, τελείως άγνωστα στις υπόλοιπες ακτύνες που είναι «στα καλά τους».
Για το ζωϊκό βασίλειο θα μιλήσουμε σε μελλοντική ανάρτηση που θα έχει αυτό ως θέμα…
ΟΙ ενέργειες που παίρνουν, τα ερπετά, από εμάς είναι μόνο για την συντήρησή τους και δεν φθάνει, διότι όσο απλώνει η γνώση και η ενημέρωση τόσο εξασθενίζει η παραγωγή αρνητικών συναισθημάτων από εμάς.
Επί πλέον, εξ’ αιτίας του αποκλεισμού τους, δεν έρχονται ενέργειες από τους δικούς τους, προς αντικατάσταση αυτών που ξοδεύουν, με διάφορους τρόπους προκειμένου να μας επηρεάσουν.
Μ’ αυτή την έννοια εξασθενίζουν συνεχώς και κάνουν οικονομία στις ενέργειές τους, εδώ στο πεδίο μας.
Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, Ιφικλή. Σ'ευχαριστώ για την απάντησή σου. Απορίες για το άλλο μου μισό (όντως πολύ σημαντικός για την πορεία της ζωής μου). Εφυγε 24χρ κ μετά το 40ημερο υπήρχε (απρόσωπη) καθοδήγηση του. 2,5 χρ μετά τον θάνατό του έκανα διαλογισμό/αναδρομή με ένα διάμεσο κ τον άκουσα να με φωνάζει, μέσα στο σπίτι μου, γιατί είχα ξεχάσει το ραντεβού. Τελευταία φορά (18 χρ από τον θάνατο) είδα ένα τόσο ζωντανό όνειρο, τόση γαλήνη κ ευτυχία που ήμασταν μαζί, μου μίλησε κ θα με έπαιρνε να πάμε κάπου ψηλά. Κ η ερώτησή μου, επειδή διάβασα ότι αυτό είναι μορφοποίηση μέσω εγκεφάλου. Ο ανώτερος εαυτός μου που έχει καθορίσει το 70% της ενσάρκωσής μου είχε κάποια συνεργασία με τον ανώτερο εαυτό εκείνης της ακτύνας ; ή χρησιμοποιεί την μνήμη του για δική μου καθοδήγηση ; Το ότι δεν τον ξεχνάω, κάνω κακό σε εμένα ; όταν γίνει κάθαρση στην ψυχή μιας ακτύνας ξεχνάει τα πάντα ; εννοώ την σύνδεση με άλλες ψυχές. Ισχύει όταν υπάρχουν "χρέη" γίνεται ενσάρκωση σε διαφορετικούς ρόλους ; Συγγνώμη για τις τόσες πολλές ερωτήσεις. Έχω χάσει πάρα πολλούς συγγενείς κ φίλους (αλλά πάντα θεωρούσα τον θάνατο πέρασμα σε άλλη διάσταση).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Ελένη.
ΔιαγραφήΓια την συνεργασία των οντοτήτων σε σχέση με τους βίους των ακτύνων σου απάντησα στην προηγούμενη ερώτησή σου. Και στις αναστήσεις περιγράφεται και ο τρόπος «συνεργασίας τους».
Ρωτάς αν, μετά την κάθαρση της ψυχής, αυτή τα «ξεχνάει» όλα.
Θα σου απαντήσω διότι, ίσως, αυτή η απάντηση ξεκαθαρίσει και τα υπόλοιπα που με ρωτάς, αν και περιγράφεται, σε ανάρτηση, ότι αυτό συμβαίνει με την κάθαρση.
Η ψυχή πλέον, είναι καθαρή και έτοιμη για να χρησιμοποιηθεί και πάλι από την οντότητα, όταν επιστρέφει σ’ αυτήν.
Η κάθαρση είναι επαναφορά της ψυχής στην αρχική της κατάσταση. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά, μετά την ενσάρκωσή της.
Οι ακτύνες που μένουν πίσω έχουν μνήμες και συναισθήματα, στο συνειδητό, που αφορούν στην διάρκεια της συμβίωσης με την συγκεκριμένη ψυχή. Επομένως έχουν συνειδητή μνήμη και αυτό συνεχίζει να παράγει συναισθήματα. Αναλόγως λοιπόν, με την, κατά καιρούς, ένταση αυτών των συναισθημάτων, ο γήινος εγκέφαλος δίνει μορφή σε κάποιες εικόνες τις οποίες αντιλαμβανόμαστε.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις για συγκεκριμένους λόγους, όταν η ψυχή επιστρέψει στην οντότητα, αυτή δεν ασχολείται με κάτι από την ενσάρκωση που είχε δημιουργήσει αλλά ο γήινος εγκέφαλος εξακολουθεί να θυμάται την ακτύνα, που αναχώρησε και να μορφοποιεί διάφορα σε σχέση μ’ αυτήν. Δηλ. όπως λες, να σε ειδοποιεί για κάτι μέσω αυτών των μορφοποιήσεων.
Αυτό συμβαίνει με πολύ αγαπημένα πρόσωπα που έχουν φύγει, διότι έχουν αφήσει έντονο στίγμα σ’ αυτόν.
Δεν υπάρχουν «χρέη». Η επόμενη ενσάρκωση γίνεται για τους λόγους που έχει η οντότητα να την πραγματοποιήσει και όχι για «ρέστα»…
Δεν σου κάνει κακό να θυμάσαι κάποια αγαπημένη ακτύνα διότι αυτό, συνήθως, δημιουργεί θετικά συναισθήματα.
Έχω γράψει ότι ο θάνατος είναι το σημαντικότερο στάδιο της ζωής, οπότε έχεις δίκαιο ότι είναι κάποιου είδους «άνοδος».
Ιφικλή, σε ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις, με βοήθησες να τακτοποιήσω σκέψεις στο μυαλό μου. Να υποθέσω ότι όσοι λένε οτι επικοινωνούν με ακτύνες που έχουν φύγει (καιρό) ή κάνουν αναδρομή προηγούμενης ζωής, είναι τσαρλατάνοι κ δεν είναι εφικτό ; Κ κάτι που το ανέφερε πιο κάτω ο paris66, 6η ερώτηση, σε περιπτώσεις που η νέα ενσάρκωση φέρει κάποιες παλιές μνήμες (έχω διαβάσει για παιδιά με πλήρη μνήμη της προηγούμενης ζωής τους που έχει τσεκαριστεί ως αληθινή) τις "φυτεύουν" οι ανώτεροι εαυτοί για να αφυπνίσουν τον κόσμο ή να προωθήσουν σε κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση την ακτύνα (που ίσως δεν επέλεξε πριν ;)
ΔιαγραφήΌχι, δεν είναι όλοι τσαρλατάνοι. Μερικοί υπνωτιστές έχουν, πράγματι, την δυνατότητα να επικοινωνούν με το υποσυνείδητο, το οποίο έχει επαφή με τον υποθάλαμο, όπου υπάρχουν οι πληροφορίες από προηγούμενες ενσαρκώσεις και τις αναδεικνύουν, ως ένα βαθμό.
ΔιαγραφήΣτον Πάρη θα απαντήσω αλλά, νομίζω ότι δεν έχει σχέση η ερώτησή του με την δική σου.
Εσύ αναφέρεσαι στις μνήμες που φέρουν οι νέες ακτύνες.
Όλες οι ακτύνες έχουν μνήμες και πρόσβαση σ’ αυτές, ως μια ηλικία.
Αν αυτές, οι μνήμες, παραμένουν στην ακτύνα, προφανώς, γίνεται είτε για την γενική αφύπνιση είτε για την ίδια την ακτύνα ή για λόγους που αγνοούμε…
Καλησπέρα. Κάπου εδώ θελω να ρωτησω πως γίνεται ο υπνωτιστής να αντλήσει πληροφορίες από προηγούμενες ενσάρκωσεις τη στιγμή που η ψυχή έχει καθαρίσει από όλες τις μνήμες? Να δεχθώ μόνον κάποιες εξαιρέσεις για συγκεκριμένο λόγο.
ΔιαγραφήΙφιγένεια.
ΔιαγραφήΑναφέρομαι σε υπνώσεις ζωντανών ακτύνων. Αυτές κάνουν αναδρομή και αναφέρουν τις μνήμες που έχουν, από προηγούμενες ενσαρκώσεις.
Αυτές δηλ. που τους έχει δώσει η οντότητα επειδή θα χρειαστούν σ’ αυτόν το βίο.
Δεν αναφέρομαι στην επικοινωνία με νεκρούς, έχεις δίκαιο δεν το διευκρίνισα στην προηγούμενη απάντηση.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις αυτός που ισχυρίζεται κάτι τέτοιο είναι απατεώνας ή έρχεται σε επαφή με όντα άλλης κατηγορίας.
Ας μην ανοίξουμε αυτό το θέμα τώρα…
Δεν υπάρχει επικοινωνία με νεκρούς…….
Το ίδιο λέμε. Δεν αναφέρομαι σε νεκρούς. Φυσικά και μιλάω για μια ακτυνα εν ζωή. Απλώς εγώ δεν το διατύπωσα σωστά η ακόμη δεν καταλαβαίνω. Θα το ξαναπώ και συγνώμη. Μια ψυχή εφόσον καθαρίσει εντελώς από μνήμες και επιστρέψει στην οντότητα της. Η οντότητα την ενσαρκώνει σε νέα ακτυνα. Η νέα ακτυνα λοιπόν κάνει ύπνωση. Πως λοιπόν έχει μνήμες από προηγούμενες ενσάρκωσεις εφόσον η ψυχή έχει καθαριστεί? Κανονικά δεν θα έπρεπε να γίνεται αυτό. Η ψυχή (συνεπώς η νέα ενσάρκωση) πως έχει μνήμες από παλιές ενσάρκωσεις εφόσον διαγράφονται?
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΙφικλή, ευχαριστώ, με καθησύχασες για την αναδρομή γιατί όσα είχα ακούσει δικαιολογούσαν την τόσο δυνατή σχέση κ την πορεία μου με εκείνη την ακτύνα. Συγγνώμη, έγινε λάθος, στην 5η ερώτηση αναφερόμουν αλλά η απάντησή σου κάλυψε κ τους δύο. Χρησιμοποιώντας τωρινές εκφράσεις, οι πληροφορίες αποθηκεύονται σε κάποιο φάκελο στον "σκληρό δίσκο", υπάρχουν αλλά δεν μπορούν να επηρεάσουν την ψυχή, δεν έχει η ίδια πρόσβαση σε αυτές, εκτός από όσες της είναι απαραίτητες για την νέα ενσάρκωση. Κ διαβάζοντας τη νέα απάντησή σου στην Ιφιγένεια Ελενα, η αναδρομή ανακαλεί τις πληροφορίες που έχει (η ίδια η ακτύνα - εν ζωή) από προηγούμενη ενσάρκωση της για την σχέση με κάποια άλλη ακτύνα που έχει φύγει. Είναι πολύ καλή διευκρίνιση ότι δεν μπορούμε να έχουμε πληροφορίες από την "πηγή" άλλης ακτύνας.
ΔιαγραφήΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΙΦΙΚΛΗ. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ, Η ΨΥΧΗ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ, ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ; ΚΙ ΑΝ ΝΑΙ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ; ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΣΤΑ ΠΕΔΙΑ ΤΟΥ ΩΡΙΩΝΑ, ΜΑΣ "ΞΕΧΝΑΕΙ"; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάββα μου, ναι η ψυχή όταν περάσει τα στάδια αυτά και επιστρέψει στην οντότητα είναι καθαρή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε «θυμάται» ούτε έχει «ξεχάσει», απλά, έχει αδειάσει…..
Έχει απαντηθεί αρκετές φορές αυτό….
Γεια σου Ιφικλη
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Μας ειπες οτι είναι καθορισμένα τα πάντα σε σχέση με την διάρκεια του βίου μιας ακτύνας δηλ. ο θανατος ειναι καθορισμενος απο την ωρα της ενσαρκωσεως... Τι γινετε π.χ σε ενα αεροπορικο δυστυχημα που σκοτωνονται 200 η 300 ανθρωποι μαζι; Ειναι περιεργο να ηταν καθορισμενο απο πριν να φυγουν ολοι μαζι και να βρεθουν κατα συμπτωση ολοι μαζι στο αεροπλανο. Το ιδιο και σε πολεμο που σκωτονονται δεκαδες και εκατονταδες στρατιωτες μαζι.
2) Μας ειπες οτι οι οντοτητες μεσω της ψυχης απο τις ακτινες περνουν συναισθηματα και εμπειριες. Τι γινετε στις περιπτωσεις που ενα μωρο παιθαινει μετα απο 1, η 4, η 5, μηνες αφου γεννηθει; Τι προλαβενει να μεταφερει σε τοσο λιγο διαστημα στην οντοτητα;
3) Οι ακτινες που κανουν μεγαλο κακο στην ανθρωποτητα και γενικα στους ανθρωπους π.χ (χιτλερ) τι ακριβως μεταφερουν στις οντοτητες; Και γιατι το αφηνουν να γινει αυτο το κακο αφου σκοτωνονται αλλες ακτινες που επιτελουν εργο για αλλες οντοτητες;
4) Η ψυχη ειναι μονο πομπος προ την οντοτητα η συμβαλει και στις ενεργειες της ακτυνας; Aν συμβαλει και εχει κανει μεγαλο κακο σε αλλες ακτινες υπαρχει καποια τιμωρια της ψυχης μετα τον θανατο της ακτινας, η καθαριζει και ειναι ετοιμη για την επομενη ενσαρκωση;
5) Μας ειπες οτι η ψυχή φέρει τις μνήμες, από προηγούμενες ενσαρκώσεις της, που χρειαζόμαστε για τον παρόντα βίο, και οτι σε ειδικά διαμορφωμένους πλανήτες του Ωρίωνα γινετε επαναφορά της ψυχής στην αγνότητα που σημαίνει κάθαρση από τα κατάλοιπα της ενσάρκωσης στο πεδίο... Εδω εχω μπερδευτει λιγο.
6) Αν μια οντοτητα ξαφνικα δεν επιθυμει την άνοδό της σε ανώτερο επίπεδο ύπαρξης, τι γινετε τοτε η ψυχη που εχει στην διαθεση της;
Συγνωμη για τις πολλες ερωτησεις μαζι.
Γειά σου Πάρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαρίστως να σου απαντήσω, όπου μπορώ, αλλά πριν γίνει αυτό θα ήθελα να πάρεις υπ’ όψιν σου ότι τα άτομα – πρόσωπα που υπάρχουν στον πλανήτη δεν είναι, όλα, ανθρώπινες ακτύνες και δεν μπορώ να γνωρίζω τι, ακριβώς, συμβαίνει με αυτές (προγραμματισμός τους-επηρεασμός τους), διότι είναι άλλο είδος και μάλιστα εχθρικό.
Αν αυτή η διευκρίνηση δεν διαφοροποιεί κάποια απ’ τα ερωτήματά σου, ευχαρίστως να απαντήσω στα υπάρχοντα.
Καλησπερα Ιφικλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μη πω ψεματα, δεν μου δινει καποιες εγηγησεις η απαντηση σου εκτος απο το τριτο ερωτημα που σου εκανα και μπορει να ισχυει αυτο που λες. Σιγουρα δεν εχω και τις γνωσεις τις δικες σου.
Ξερω ειναι κουραστικο για καποιον να απανταει γραπτα σε τοσες ερωτησεις... Το καταλαβαινω και δεν παρεξηγω.
Γειά σου και πάλι Πάρη.
ΔιαγραφήΜα σου είπα ότι δεν σου απάντησα.
Ευχαρίστως όμως να το κάνω τώρα.
1 Σκέψου και αυτούς που «χάνουν» την πτήση για κάποιο περίεργο λόγο. Απλά δεν έπρεπε να βρίσκονται σ’ αυτήν.
Στους πολέμους ή γενικά στους μαζικούς θανάτους, οι ανθρώπινες ακτύνες που φεύγουν γιατί να μην είναι τρόπος που έχει επιλέξει η οντότητα της κάθε μιας;
Γιατί κάποιοι σκοτώνονται αμέσως απ’ την πρώτη μάχη, ας πούμε και άλλοι γλυτώνουν στο παρά τρίχα, «ως εκ θαύματος» σε όλη την διάρκεια του πολέμου;
Ακόμη και στα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, γιατί κάποιοι βγαίνουν αλώβητοι και άλλοι μένουν στον τόπο, ενώ ήταν μέσα στο ίδιο όχημα;
Και, εν πάση περιπτώση, γιατί να μας φαντάζει τόσο παράξενο αυτό ενώ συμβαίνουν, καθημερινά, τόσα περίεργα που αδυνατούμε να εξηγήσουμε;
Θεωρείς ότι όλα αυτά είναι τυχαία; Και αν ναι, αναρωτήσου τι είναι τύχη.
Είναι ο τρόπος που μας έχουν κάνει να σκεφτόμαστε, η τάση να τοποθετούμε τα πράγματα πάνω στα στερεότυπα που μας έχουν περάσει…
2 Για τις περιπτώσεις των ακτύνων που επιστρέφουν άμεσα, έχω απαντήσει ήδη, σε ερώτηση που έχει υποβληθεί.
3 Είπες ότι καλύφθηκες.
4 Δεν είναι μόνο πομπός. Εχω πει ότι είναι πομποδέκτης, άρα στέλνει και παίρνει, ασυνείδητα. Οι ανθρώπινες ακτύνες δεν κάνουν κακό σε άλλες, εκτός αν είναι διαφορετικού είδους, άσχετα αν το γνωρίζουν ή όχι…
5 Και αυτό το έχω εξηγήσει επαρκώς. Η ψυχή επανέρχεται στην αρχική της κατάσταση και αυτό προϋποθέτει την διαδικασία κάθαρσης.
6 Οι οντότητες δεν αλλάζουν γνώμη σε σχέση με την άνοδό τους, ξαφνικά. Αυτές που δεν θέλουν άνοδο, δεν διαθέτουν ψυχές αφού, αυτές, μόνο σ’ αυτό συμβάλλουν σε κάθε οντότητα.
Δεν μου είναι κουραστικό, αδελφέ μου, να απαντώ διότι είναι καθήκον και υποχρέωσή μου και το κάνω με χαρά…
Ιφικλη μου, σε ευχαριστω για τις απαντησεις που εδωσες.
ΔιαγραφήΕπετρεψε μου να κανω δυο επισημανσης, που μαλλον δεν διατυπωσα σωστα τις ερωτησεις.
Στην ερωτηση 2, αυτο που θελω να πω ειναι οτι μια ακτυνα που θα ζησει 40. 50 η 80 χρονια, εχει ενα μεγαλο χρονικο διαστημα να μεταφερει μεσω της ψυχης, κανοντας χρηση το 30% τις ελευθερης βουλησης αρκετες εμπειριες και συναισθηματα στις οντοτητες... Ενα μωρακι που ειναι δυο μηνων και για καποιο λογο φευγει απο την ζωη, τι προλαβε να μεταφερει σε τοσο μικρο διαστημα και οταν λογικα δεν μπορει ακομα να χρησιμοποιησει το 30% .
Στην ερωτηση 5 δεν διαφωνω με την απαντηση σου, θα ξαναφραψω την ερωτηση σωστα για να καταλαβεις την απορια μου.
Μας ειπες οτι η ψυχή φέρει τις μνήμες, από προηγούμενες ενσαρκώσεις της, που χρειαζόμαστε για τον παρόντα βίο.Αυτο το εγραψες σε καποιο σημειο τις αναρτησης σου περι ψυχης.
Και οτι σε ειδικά διαμορφωμένους πλανήτες του Ωρίωνα γινετε επαναφορά της ψυχής στην αγνότητα που σημαίνει κάθαρση από τα κατάλοιπα της ενσάρκωσης στο πεδίο.
Η ψυχή όταν περάσει τα στάδια αυτά της καθαρσης και επιστρέψει στην οντότητα είναι καθαρή.
Ούτε «θυμάται» ούτε έχει «ξεχάσει», απλά, έχει αδειάσει….
Αφου η ψυχη εχει αδειασει απο ολα τοτε πως φέρει τις μνήμες από προηγούμενες ενσαρκώσεις της, που χρειαζεται για τον παρόντα βίο;
Σε ευχαριστω και παλι για το οτι το θεωρεις καθηκον αυτο και το κανεις με χαρα, αλλα δεν θα το καταχραστω ομως αυτο, αν και εχω πολλες ακομα αποριες...
Πάρη μου, το μωράκι που ανακαλείται σαφώς και δεν προσφέρει κάτι στην οντότητα.
ΔιαγραφήΑπλά, αποκαθίσταται κάτι που δεν έπρεπε να γίνει, για διάφορους λόγους.
Ας μην αναλύσουμε περισσότερο απ’ όσο αναλύονται στις αναρτήσεις…
5 Η κατάθεση συναισθημάτων στην οντότητα γίνεται συνεχώς, κατά την διάρκεια του βίου.
Στον Ωρίωνα, ΠΡΙΝ την κάθαρση, η ψυχή καταθέτει τα πάντα για άλλη μια φορά μεταξύ άλλων και ΕΠΕΙΤΑ καθαρίζει….
Σημ. Νομίζω αδελφέ μου ότι πρέπει να κάνεις μια… επανάληψη…
Ιφικλη μου, το οτι η οντοτητα περνει συνεχως συναισθηματα απο την ψυχη στη διαρκεια του βιου το καταλαβα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω ρωτησα: οταν η ψυχη καταθεσει τα παντα και αφου μετα καθαρισει, τοτε γυριζει στην οντοτητα τελειως καθαρη. Η απορια μου ειναι οταν ερθει η ωρα για να χρησιμοποιηθει σε μια επωμενη ενσαρκωση,και αφου ειναι τελειως καθαρη πως μπορει να φέρει μνήμες από προηγούμενες ενσαρκώσεις της, που χρειαζεται για τον παρόντα βίο;
(Παροντα βιο καταλαβαινω οτι ειναι η καινουργια ενσαρκωση)
Μπορει να αντλει η ψυχη πληροφοριες απο το συμπαντικό Νου;
Πάρη, επιστρέφει καθαρή στην οντότητά της αλλά όταν την στέλνει πάλι για ενσάρκωση, της βάζει αυτές τις μνήμες που λέω, για την ζωή που θα βιώσει.
ΔιαγραφήΔεν τις έχει η ψυχή από μόνη της. Ίσως αυτό έχεις παρεξηγήσει…
Ευχαριστω Ιφικλη, με αυτη την απαντηση μου λυθηκε η απορια μου.
ΔιαγραφήΙφικλή, για να μην μπαίνω σφήνα σε ερωτήσεις άλλων κ σε σχέση με τα "χρέη" που ανέφερα, ήθελα να διατυπώσω αλλιώς την ερώτησή μου. Η ακτύνα ενσαρκώνεται με κάποιο σκοπό, τον οποίο μπορεί να καταφέρει ή όχι, ανάλογα τις επιλογές της (στο περιθώριο του 30%). Σαν ακτύνα όμως αλληλεπιδρά θετικά ή αρνητικά κ στις ζωές άλλων ακτύνων, πράγμα το οποίο δημιουργεί αιτία για επανόρθωση ή να το πω αλλιώς, όπως ένα βιβλίο που δεν τελείωσα γιατί πελάγωσα - έφτανε μέχρι εθνικό κάρμα - ανταποδοτική δικαιοσύνη. Δηλαδή, όταν γίνεται μία αδικία στις ενσαρκώσεις μας, αυτό δεν πρέπει να αποκατασταθεί (κάποια στιγμή) για να ολοκληρωθεί η αποστολή μας ; Μήπως η σύντομη ζωή μίας ακτύνας έχει σκοπό μία τέτοια αποκατάσταση ή να αλλάξει την πορεία άλλων ακτύνων με την επίδραση αυτή ; Είναι αυτά τα γεγονότα που φέρνουν τα πάνω κάτω κ τα λέμε τύχη ή κακό ριζικό ; Επίσης, έγραψες οτι οι ανθρώπινες ακτύνες δεν κάνουν κακό σε άλλες. Δηλαδή όσοι σκοτώνουν ανθρώπους είναι άλλο είδος ; αυτό το "εν βρασμώ ψυχής" δεν ισχύει; (για άλλο είδος ισχύει κ για όσους σκοτώνουν γάτες ή σκύλους, που όπως είπες έχουν κάποιο είδος ψυχής;) Κ τι αποτέλεσμα έχει αυτού του είδους θανάτου στον ανώτερο εαυτό μας ; κάτι τέτοιο προβλέπεται ως πιθανότητα μέσα στο 30% της ελεύθερης βούλησης ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε ακτύνα, αυτό που έρχεται να κάνει, το κάνει.
Απλά, με την ελεύθερη βούλησή της, επιλέγει τον τρόπο που θα το κάνει και αυτές οι επιλογές αποφέρουν αποτέλεσμα στην οντότητα, όπως έχουμε αναλύσει…
Σκέψου ότι αυτό αφορά σε όλες τις ακτύνες με τις οποίες «συνεργάζεται» κατά την διάρκεια της ενσάρκωσης και δες την κάθε μια αποσπασματικά.
Ό,τι κι αν έχει προκύψει απ’ αυτήν την «συνεργασία» μεταξύ των ακτύνων, έδωσε στις οντότητες όλων συναισθήματα.
Αυτός ήταν και ο στόχος.
Το πόσα έχει δευτερεύουσα σημασία.
Δεν μπαίνει ποσόστωση στην επιτυχία μιας ενσάρκωσης.
Τυχόν ελλείψεις του ανώτερου εαυτού θα καλυφθούν με άλλον τρόπο και όχι με ανταποδοτική επαναφορά της ακτύνας στα ίδια του προηγούμενου βίου για να ολοκληρωθεί κάτι.
Όσο για τους φονιάδες, ναι είναι άλλο είδος, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις που οι ανθρώπινες ακτύνες βρίσκονται υπό σφοδρό έλεγχο του μυαλού…
Εκεί ακολουθείται άλλο μονοπάτι που δεν είναι του παρόντος….
Καλημέρα, καλό είναι να γνωρίζετε πως η ψυχή δεν εξελισετε περετερω από την στιγμή που αποχωριστει από το σώμα η εξελισετε λίγο. Αυτός είναι και ο λόγος που ξανάενσαρκωνετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Lerajie.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και πουθενά δεν έχω γράψει ότι η ψυχή συνεχίζει να εξελίσσεται, μετά την αποχώρηση απ’ το πεδίο ενσαρκώσεως, σ’ ευχαριστώ για την υπόδειξη…
Οι λόγοι επανενσάρκωσης έχουν αναλυθεί επαρκώς, στις αναρτήσεις και στα σχόλια.
ΙΦΙΚΛΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΧΟΛΙΑ, ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ, ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ,, ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΑΣ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΤΟ ΕΞΗΣ : Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ, ΕΙΧΕ ΠΕΘΑΝΕΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ, ΕΙΔΕ ΟΝΕΙΡΟ ΟΤΙ ΗΡΘΕ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΕ ΕΙΔΥΛΙΑΚΑ ΤΟΠΙΑ. ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ, Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΗΣ ΕΙΠΕ " ΕΓΩ ΘΑ ΠΑΡΩ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ, ΕΣΥ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΜΑ". ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΗΣ ΠΕΘΑΝΕ ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑ. ΤΙ ΕΞΗΓΗΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ; ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Σάββα.
ΔιαγραφήΑυτό το γεγονός που αναφέρεις, δεν αλλάζει τον κανόνα, δηλ. η ψυχή του κουνιάδου σου ΔΕΝ βρισκόταν στο πεδίο. Αυτό είναι σίγουρο...
Αυτό που, σαν όνειρο, βίωσε η γυναίκα σου, ενδεχομένως ήταν πληροφορία από το υποσυνείδητο, πιθανόν για να μειώσει κάποιες συνέπειες που αφορούσαν εκείνη, σε σχέση μ’ αυτό που θα συνέβαινε.
Μια απόπειρα ερμηνείας κάνουμε, διότι δεν γνωρίζουμε, ακριβώς, τι συμβαίνει σε κάθε περίπτωση.
Υπάρχουν πολλά που αγνοούμε, ειδικά σ’ αυτόν τον τομέα, πάνω στα οποία, μόνο, εικασίες μπορούμε να κάνουμε…
ΙΦΙΚΛΗ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ
ΔιαγραφήΚαλημέρα κύριε Ιφικλη! Έχω μια απορία, λέγεται η (γράφεται) πως κάποιοι θυμούνται προηγουμένους βίους όπως πχ ο Πυθαγόρας 86 στον αριθμό αν δεν κάνω λάθος και ακόμα ένας κατά τα ελληνικά γραφόμενα, (σημείωση) έχω διαβάσει τα πάντα στο blog και ίσως γνωρίζω ήδη την άποψη σας περί του θέματος, απλά ρωτάω επειδή πρόκειται για τον συγκεκριμένο (Πυθαγόρας) και κατ επέκταση αν υφίσταντο τα ακασικα αρχεία και ποιά η άποψή σας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ εκ των προτέρων!
Χρήστος.
γεια σας κ.Ιφικλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήπως μπορω να μαθω απο ποιο πλανητικο συστημα προερχομαι; απο ποια οντοτητα; υπαρχει τροπος;
Φίλε-η μου, κατ’ αρχήν και εύκολο να ήταν, η ανωνυμία δεν προσφέρεται επ’ ουδενί, για κάτι τέτοιο, όπως αντιλαμβάνεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως αυτό γίνεται υπό πολλές προϋποθέσεις και με απόφαση, αποκλειστικά, της οντότητας του καθενός μας.
γεια σας,
ΑπάντησηΔιαγραφήστα παραπανω σχολια λετε πως θα πειτε μελλοντικα καποια πραγματα για αυτους που αυτοκτονουν, ωστοσο ψαχνω στο blog και δεν βλεπω κατι.. το εχετε αναρτησει καπου και δεν το βρισκω;;
εμας εχει αυτοκτονησει ο πατερας μας (πριν 10χρ.) εχοντας ψυχολογικα θεματα μετα απο στερηση αλκοολ και παρενεργειες ψυχοφαρμακων.. τι γινεται σε αυτες τις περιπτωσεις;;
σας ευχαριστω! Κορινα
Ιφικλη, γεια σου! Ειναι εφικτο ψυχοθεραπευτης που χρησιμοποιει υπνωση να μεταφερει το ατομο στο μεσοδιαστημα αναμεσα σε δυο ενσαρκωσεις του και να περιγραψει εμπειριες απ αυτο; (υπαρχει τετοιο βιβλιο). Ευχαριστω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σας,,,Θα ήθελα κι εγώ να κάνω μια ερώτηση σχετικά με το κάρμα που ακούμε συνέχεια κι από παντού. Αν κατάλαβα σωστά, είπατε πως δεν υπάρχουν χρέη για την ψυχή. Αρα αυτόματα απορρίπτετε την υπαρξη του καρμα. Μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί? Ευχαριστώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι εκπληκτικά όσα έχω διαβάσει, μέχρι στιγμής, στο ιστολόγιο σας. Αλλά, έχω μια παρατήρηση να κάνω και μια βασική ερώτηση. Απ ότι καταλαβαίνω, οι οντότητες μας μας γαμάνε κυριολεκτικά (εάν έχετε πρόβλημα με την 'βρισιά", εγώ δεν έχω-εκφραζει αυτό που νιώθω) μόνο και μόνο για να "συλλέξουν" εμπειρίες! Και γιατί δεν κατεβαίνουν εδώ οι ΙΔΙΕΣ? ΕΓΩ ΣΕ ΤΙ ΕΦΤΑΙΞΑ??? Εγώ, δεν ήθελα καν να γεννηθώ-ποσο μάλλον να "ζήσω" η να διαιωνισω αυτο το ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΕΣΑΕΙ. ΕΛΕΟΣ δεν υπάρχει??? Κατεβάσετε με από αυτό το σύμπαν ΤΩΡΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή