Η Δημιουργία δεν σταματάει ποτέ.

Δημιουργία είναι όλα, ακόμη και το έργο που παράγει μια ακτύνα, μεμονωμένα, διότι επάνω σ’ αυτό βασίζεται το έργο της άλλης το οποίο γίνεται βάση της τρίτης και πάει λέγοντας, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΥΠΑΡΞΗΣ.

Αυτές οι δραστηριότητες, της κάθε ακτύνας, αποτελούν το συνολικό έργο του, κάθε, πεδίου ενσάρκωσης.

Οι οντότητες της πέμπτης διάστασης, αξιοποιούν το συλλογικό αυτό έργο των πεδίων, στο οποίο έχουν ενσαρκώσει ακτύνες, με τον τρόπο που ξέρουν ότι πρέπει να κάνουν, έτσι ώστε να γίνει βάση για τις  οντότητες της επόμενης διάστασης προκειμένου να συνεχίσουν, αυτές, την δική τους πορεία στην Δημιουργία.

Μ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργούν όλες οι διαστάσεις ύπαρξης και παράγουν, αθροιστικά, το συνολικό έργο που φτάνει στις υπερδιάστατες οντότητες.

Αυτές οι οντότητες, οι υπερδιάστατες, το αξιοποιούν και σχεδιάζουν την συνέχεια των κινήσεων ολόκληρης της ανθρωπότητας επιμερίζοντας νομοτελειακά ρόλους και καθήκοντα κάθε επιπέδου ύπαρξης και των οντοτήτων που υπάρχουν σ’ αυτό.

Αυτό είναι και το μόνο που μπορούμε να γνωρίζουμε εμείς γι’ αυτό το επίπεδο.

Κατά την διαδικασία εφαρμογής αυτών των ρόλων συμβαίνουν όλα αυτά για τα οποία ενημερωνόμαστε και που αφορούν σ’ εμάς.

Οι ανώτεροι εαυτοί μας γνωρίζουν τα πάντα που πρέπει να κάνουν, ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Κατά την εξελικτική ροή της αέναης δημιουργίας, αυτό που περιγράφω παραπάνω (το συλλογικό έργο όλων των διαστατικών πεδίων ύπαρξης που λαμβάνουν οι υπεροντότητες και το επιμερίζουν πίσω στις διαστάσεις) και με βάση αυτά  που τους αναλογούν και πρέπει να πράξουν, οι ανώτεροι εαυτοί μας, καθορίζουν και το πρόγραμμά τους, για οτιδήποτε.

Αυξομειώνουν τις ενέργειές τους, τους στόχους τους, την ποιοτική και ποσοτική ένταση κάθε πράξης τους κλπ. αναλόγως των προτεραιοτήτων, κάθε περιόδου και του μεριδίου που αντιστοιχεί σ’ αυτές.

Εκείνο που δεν αλλάζει ποτέ είναι η ενσάρκωση ακτύνων στα κατάλληλα πεδία, όσων οντοτήτων επιθυμούν την άνοδό τους σε ανώτερο επίπεδο ύπαρξης (στην επόμενη διάσταση).

Αυτό δείχνει και την σημαντικότητα αυτού του γεγονότος, αυτής της διαδικασίας, για την δημιουργία και, κατά συνέπεια, την δική μας προσφορά σ’ αυτήν.

Με απλά λόγια, οι οντότητες όλων των διαστάσεων ύπαρξης, το σύνολο των οποίων αγνοούμε, διαμορφώνουν οτιδήποτε κάνουν προσαρμόζοντάς το στις τρέχουσες ανάγκες της Δημιουργίας, οι οποίες εκπορεύονται από τις υπερδιαστατικές οντότητες και κατέρχονται αναλόγως σε όλες τις υπαρξιακές διαστάσεις.

Φυσικά αυτό συμβαίνει και στην διάσταση που μας αφορά άμεσα, την Πέμπτη.

Σήμερα, τώρα, οι ανώτεροι εαυτοί μας, έχουν επικεντρωθεί στο σχέδιο απελευθέρωσης του ηλιακού μας συστήματος και δη στην Γαία, που είναι και ο τελευταίος πλανήτης που έχει, ακόμη, ερπετά και προδότες.

 Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι παραμελούν άλλα καθήκοντα που έχουν σαν οντότητες, αλλά ότι επικεντρώνονται, ποιοτικά και ποσοτικά, σ’ αυτόν τον σκοπό, μέχρι να πάψει να υφίσταται.

Μετά την απελευθέρωση και του πλανήτη μας, η προσοχή θα στραφεί κάπου αλλού, αναλόγως με τις τότε ανάγκες της Δημιουργίας.

Σημ.   Θα μπορούσα να χρησιμοποιώ βαρύγδουπες εκφράσεις για λόγους εντυπωσιασμού, όμως προτιμώ να αποδίδω, όσο καλλίτερα μπορώ, τα νοήματα και τις πληροφορίες με τρόπο που αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς, διότι μ’ ενδιαφέρει να γίνομαι εύστοχα αντιληπτός, από το σύνολο των ακτύνων που παίρνουν αυτές τις πληροφορίες.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν αναφέρομαι σε κενές, για εμάς, λεπτομέρειες, που μόνο να μπερδέψουν μπορούν παρά να αποσαφηνίσουν.