ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ.

 30/12/2020

 

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ...

Έχουμε αναφερθεί ήδη, χωρίς λεπτομέρειες, στον ολοκληρωτικό πόλεμο που μαίνεται στον Γαλαξία μας, μεταξύ ημών (των φωτεινών οντοτήτων μας) και των αντιπάλων-εχθρών μας, οι οποίοι αποτελούνται, κυρίως, από τα τρία ερπετικά είδη, στα οποία έχουμε αναφερθεί παλαιότερα και, δυστυχώς τους ομοειδείς μας προδότες-Κρόνιους, οι οποίοι και κατευθύνουν τα εχθρικά προς εμάς είδη.

Υπάρχουν πολλές αξιομνημόνευτες εξελίξεις σ’ αυτόν τον πόλεμο, που λαμβάνει χώρα αυτήν την περίοδο, κυρίως στον τομέα Δ΄ όπου το μεγαλύτερο μέρος του έχει κυριευθεί από τις φωτεινές δυνάμεις των ανώτερων εαυτών μας. 

Παράλληλα όμως και στο δικό μας Γαλαξιακό τεταρτημόριο, το Β΄, γίνονται επιχειρήσεις οι οποίες είναι καθοριστικά οδυνηρές και καταστροφικές για τους εχθρούς. 

Οι πληροφορίες που θα δίνονται στο εξής θα αφορούν σ΄ αυτόν τον τομέα, δηλαδή στην εξελικτική πορεία των πολεμικών επιχειρήσεων στο σύνολο του Γαλαξία μας, ώστε να καταδεικνύεται η πορεία των φωτεινών δυνάμεων και να γίνεται αντιληπτός ο στόχος της ολοκληρωτικής εξαφάνισης όλων αυτών των εχθρικών ειδών. 

Η εποχή που θα απαλλαγεί η υγιής ανθρωπότητα από την παρουσία ερπετών και προδοτών-αποστατών πλησιάζει, σταδιακά και σταθερά.

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, ο πλανήτης μας, το πεδίο ενσαρκώσεως που μας φιλοξενεί, είναι ο τελευταίος κατοικημένος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, στον οποίον υπάρχουν ακόμη εκπρόσωποι των ερπετικών ειδών είτε είναι ενσαρκωμένες ακτύες είτε οντότητες, αλλά και ακτύες Κρόνιων προδοτών-αποστατών. 

Εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα συμβαίνουν διάφορα στον πλανήτη μας τα οποία εντάσσονται στο σχέδιο απελευθέρωσής του. 

Συμβαίνουν σε γεωπολιτικό επίπεδο και σε όλες τις εκφάνσεις του, συνδυαστικά με υπερβατικά γεγονότα, ούτως ώστε να καταλήξουν όταν πρέπει, σε καίριο και καταλυτικό χτύπημα στην κυριαρχία αλλά και την ίδια την ύπαρξη αποστατών-εχθρών και ερπετών που λυμαίνονται τον πλανήτη μας και την φωτεινή ανθρωπότητα, επί χιλιάδες χρόνια. 

Ζούμε ήδη και θα ζήσουμε πρωτοφανείς κοινωνικοπολιτικές αλλαγές, σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας, οι οποίες σταδιακά, μορφοποιούνται και είναι προσανατολισμένες στην εξυγίανση, την ευημερία και την κοινωνική δικαιοσύνη της ανθρωπότητας. 

Βέβαια, προδότες και ερπετά αντιστέκονται με όποιον τρόπο μπορούν αλλά αυτά που μπορούν να πετύχουν ως αποτέλεσμα είναι μηδενικά. 

Τρομοκρατούν, απειλούν και προσπαθούν να δυσχεράνουν τις συνθήκες διαβίωσης των ακτύνων αλλά δεν μπορούν να έχουν το επιθυμητό, γι΄ αυτούς, αποτέλεσμα και το γνωρίζουν πολύ καλά…

Το σχέδιο περί του οποίου γράφω δεν αλλοιώνεται, δεν ματαιώνεται και κάθε στάδιό του εφαρμόζεται με απόλυτη επιτυχία, διότι είναι υπεράνω των δυνάμεων όσων αντιδρούν και έχουν διαφορετικά συμφέροντα και βλέψεις…

Ο συνδυασμός των γήινων ενεργειών με τις υπερβατικές στοχεύει στην ολοκληρωτική και πρωτοφανή αλλαγή ποιότητας ζωής των φωτεινών ακτύων. 

Αλλά για να γίνουν όσον το δυνατόν πιο κατανοητά αυτά, ας αναφερθούμε στο τι συμβαίνει τώρα στην συμπαντική γειτονιά μας.

Ο κύριος αποστατικός-προδοτικός αστερισμός είναι αυτός που εμείς καλούμε «αστερισμός του Κήτους» και εκεί βρίσκεται η κύρια δύναμη των Κρόνιων αποστατών.

 Από εκεί εκπορεύονται τα πάντα προς κάθε κατεύθυνση. Επιχειρήσεις προδοτών, ερπετών, επιθέσεις σε ολόκληρο τον Γαλαξία, σχεδιασμοί, τεχνολογικά επιτεύγματα κ.α.

Οι δυνάμεις του φωτός, οι ανώτεροι εαυτοί μας, έχουν ήδη αποκόψει αυτόν τον αστερισμό, καταλαμβάνοντας με αιφνιδιαστική επίθεση, ένα μεγάλο μέρος του, πριν λίγο καιρό. Αυτό το καίριο χτύπημα επέφερε μεγάλη σύγχυση στους εχθρούς διότι απέκλεισε επαφές μεταξύ των δύο περιοχών και στην ουσία, τις αποξένωσε, διακόπτοντας κάθε επικοινωνία τους. 

Έκτοτε η κατακτημένη περιοχή βρίσκεται στα χέρια μας και, μετά από κάποιες αποτυχημένες απόπειρες επαναφοράς της σ΄ αυτούς, μας ανήκει πλήρως.

Να σημειώσω ότι η κατάκτηση ολοκλήρου του Κήτους σημαίνει ταυτόχρονα, την πλήρη αποδυνάμωση των αποστατών-προδοτών, αφού θα πέσει το κέντρο λήψης αποφάσεων-εντολών τους, προς κάθε κατεύθυνση. 

Ταυτόχρονα γίνονται ανάλογες επιχειρήσεις σε ολόκληρον τον Γαλαξία με κύρια θέατρα τους τομείς Δ΄ και Β΄ στον οποίον βρίσκεται και η Γαία μας…

Υπενθυμίζω ότι οι ερπετικές και αποστατικές δυνάμεις οι οποίες βρίσκονται στην Γαία, είναι πλήρως αποκλεισμένες από κάθε επικοινωνία εκτός ηλιακού μας συστήματος…

Σημ.: Υπάρχουν αναπάντητες ερωτήσεις στα σχόλια από εσάς οι οποίες θα απαντηθούν σύντομα.

Κύρια είδη ερπετών.

Ας ξεκαθαρίσουμε μερικά σε σχέση με τα υπάρχοντα είδη, που μας ενδιαφέρουν λόγω της εμπλοκής τους στις επιδιώξεις μας, σε επίπεδο πέμπτης υπαρξιακής διάστασης.

Έχουμε ήδη αναφέρει ότι το ανώτατο είδος είναι το ανθρώπινο, δηλαδή οι οντότητές μας και, κατά συνέπεια, εμείς σαν ακτύνες τους, σε επίπεδο ενσαρκώσεων. 

Εννοώ ότι η ποιότητα των οντοτήτων, πνευματικά και τεχνολογικά, στο πρώτο υπαρξιακό επίπεδο ολοκληρωμένων οντοτήτων,  την 5^η διάσταση, έχει ως συνέπεια να δημιουργούν και ποιοτικότερες, ακτύνες, όταν ενσαρκώνουν αυτές, στα πεδία ενσαρκώσεως.

Στα χρονικά βάθη του παρελθόντος της Δημιουργίας, χάνεται η έχθρα μεταξύ κάποιων ειδών. 

Αυτή η έχθρα έχει να κάνει, κυρίως, με την διεκδίκηση υλικών, ενεργειών και στοιχείων τα οποία έχουν ζωτική σημασία για την τεχνολογική και βιοτική εξέλιξη του κάθε είδους. Δηλαδή, χρειάζονται, για τους δικούς τους λόγους κάποια χημικά στοιχεία ή κάποια αέρια ή κάποιους πλανήτες για τον ορυκτό πλούτο τους κλπ. με αποτέλεσμα να διεκδικούν, το ζητούμενο, εναντίον όποιου το χρειάζεται επίσης.

Αυτό έχει γίνει αφορμή για διαρκή πόλεμο μεταξύ των ειδών που αναφέρω και έχει να κάνει με την ροή της Δημιουργίας του κάθε είδους η οποία δεν συμπίπτει με αυτήν των άλλων ειδών.

Τα κύρια είδη που μας αφορούν άμεσα και είμαστε σε πόλεμο, επιγραμματικά, είναι τρία:

Οι δρακονειανοί:

Οντότητες οι οποίες προέρχονται από τον αστερισμό του δράκοντα και όχι μόνο. Υπάρχουν διάφορες φυλές αυτών, οι οποίες έχουν κάποιες εμφανισιακές διαφορές μεταξύ τους. Οι περισσότερες αποτελούνται από οντότητες που έχουν την δυνατότητα να περπατούν όρθιες καθώς και να σέρνονται στο έδαφος. Το κυρίως σώμα τους, όταν στέκονται όρθιοι, είναι από 3.20 έως 3.60 μέτρα με ουρά αναλόγου μήκους. Το εξωτερικό τους χρώμα ποικίλει από σκούρο πράσινο έως καφέ με πράσινες ακανόνιστες περιοχές, αναλόγως με τους τόπους καταγωγής τους και τις συνθήκες που επικρατούν εκεί. Κύριο δομικό συστατικό τους είναι ένα στοιχείο που η πιο κοντινή του, γήινη, περιγραφή θα ήταν το τιτάνιο και αυτός είναι ο λόγος που το «δέρμα» τους, πλην της κοιλιάς, είναι πάρα πολύ σκληρό. 

Στην ράχη όλες οι φυλές έχουν μια οστέινη, τεθλασμένη, προεξοχή, σκούρου χρώματος, από την περιοχή της αρχής της ράχης έως και την ουρά.

Είναι, μυϊκά, πολύ δυνατές οντότητες και πνευματικά ανώτερες από τα υπόλοιπα είδη ερπετών. Η μορφές τους είναι κάτι σαν παραλλαγές του ιγκουάνα, μερικές φορές με μακρύ ρύγχος. Δεν αναπνέουν οξυγόνο.

Οι σαυροειδείς:

Οντότητες που προέρχονται κυρίως, από τον αστερισμό της σαύρας. Και αυτές ανήκουν σε διάφορες φυλές οι οποίες απαρτίζουν το είδος τους.

Είναι δεύτερο, τη τάξη, είδος, μετά τους δράκους και δυναμικά και πνευματικά. Το βασικό συστατικό των σωμάτων τους είναι κάτι σαν το πυρίτιο και τα χρώματά τους κυμαίνονται, ανά φυλή, από ανοιχτό πράσινο έως ανοιχτό καφέ με έντονες κόκκινες κηλίδες, χωρίς οστεώσεις αλλά με αρκετά σκληρό δέρμα. Η διαμόρφωσή τους εξαρτάται και σ αυτές τις οντότητες, από τον τόπο καταγωγής τους.  Κινούνται και στα τέσσερα αλλά και όρθιες, ανάλογα με την διάθεση που έχουν κάθε περίοδο.

Το ύψος τους είναι από 2.70 έως 3.20μ. με ίση ουρά η οποία είναι και το κύριο όπλο τους.

Οι οφίτες:

Όπως προδίδει ο χαρακτηρισμός τους, προέρχονται από τον αστερισμό του όφεως αλλά και από αλλού. Πνευματικά και μυϊκά είναι οι πλέον αδύναμες οντότητες από τις δύο παραπάνω κατηγορίες.

Ομοιάζουν με τις σαύρες στα χρώματα τα οποία, κυρίως, είναι ανάγλυφες φολίδες σκουρόχρωμες σε ανοικτότερο δέρμα γκριζοπράσινου χρώματος με σποραδικές σκούρες καφέ και βυσσινί ραβδώσεις.

Το ύψος τους κυμαίνεται από 3 έως 3.50 μέτρα, σε όρθια στάση. Προτιμούν να κινούνται με τα τέσσερα, αλλά στη μάχη ορθώνονται. Ζουν με την ίδια ευκολία και άνεση σε οποιεσδήποτε συνθήκες μόλυνσης της οποιασδήποτε ατμόσφαιρας, λόγω της δυνατότητας προσαρμογής τους.

Λόγω του ότι είναι λιγότερο έξυπνοι και δυνατοί από τα άλλα δύο είδη ερπετών και γι’ αυτόν τον λόγο είναι περισσότερο εκτελεστές εντολών και λιγότερο σχεδιαστές στρατηγικών ή πολεμικών επιχειρήσεων.

Είναι πολυπληθέστεροι όλων και, κατ’ αναλογίαν, αυτό συμβαίνει και στον πλανήτη μας. Επίσης είναι οι λιγότερο επικίνδυνοι και δειλιάζουν πιο εύκολα σε μάχες.

Αυτά είναι τα κύρια εχθρικά, προς εμάς, είδη τα οποία οι κρόνιοι ανέπτυξαν πνευματικά και τεχνολογικά, ως ένα σημείο, για να μπορούν να σταθούν, όσον το δυνατόν, καλλίτερα απέναντι στην καθολική ανωτερότητα του ανθρώπινου είδους.

Ενίοτε πολεμούν και μεταξύ τους επειδή υπάρχουν πολλές διαφορετικές φυλές, οι οποίες αποτελούν το σύνολο του κάθε είδους.

Όλα τα είδη έχουν σαν όπλα τα νύχια, τα δόντια και την ουρά. Όλα τρώνε σάρκα και οι ακτύνες τους καταναλώνουν, σε όποιον πλανήτη ζουν και ανθρώπινη σάρκα.

Πολλές φορές κανιβαλίζονται, κυρίως οι σαύρες…

ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ Ή ΑΚΤΥΝΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ.

Από την στιγμή που ερχόμαστε σ’ αυτό το πεδίο ενσάρκωσης αρχίζει, σταδιακά, η «πληροφόρησή» μας σε σχέση μ’ αυτό. Μας βάζουν σε πρόγραμμα δοτών γνώσεων, αρχής γενομένης απ’ τους γονείς μας.

Ό,τι έχουν υποστεί αυτοί προσπαθούν να το περάσουν στην νέα ακτύνα που έφεραν στο πεδίο, θεωρώντας ότι αυτό είναι το σωστό διότι έτσι είναι δομημένη η κοινωνία μας.

Μαθαίνουμε να διεκδικούμε διάφορα που ενώ είναι δικαίωμά μας και βασικά στοιχεία της ζωής μας, μας τα στερούν για να τα διεκδικήσει ο καθένας για τον εαυτό του.

Μαθαίνουμε να αδιαφορούμε για τα προβλήματα του διπλανού μας και αναγάγουμε το δικό μας σε μείζον. Αδιαφορούμε αν ο άλλος υποφέρει διότι εμείς νοιώθουμε μια χαρά. Άντε να του πούμε «μια καλή κουβέντα» και να τον χτυπήσουμε στην πλάτη, πριν ξεχάσουμε εντελώς γιατί το κάναμε…

Η κοινωνία των οντοτήτων στην Πέμπτη διάσταση λειτουργεί, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, σαν μονάδα, όλοι μαζί, προσηλωμένοι στον κυρίαρχο στόχο που είναι η αδιάκοπη Δημιουργία. Οι αξίες που οι οποίες διέπουν τις ολοκληρωμένες οντότητες και οι τρόποι επίτευξής τους είναι εγγενείς και δεν επηρεάζονται από τίποτε.

Αυτές τις αξίες τις εμφύτευσαν και στις ακτύνες τους (σ’ εμάς), στο μέτρο και στο ποσοστό που άρμοζε σ’ αυτές, με βάση τον προγραμματισμό, τους στόχους και την πορεία του βίου τους.

Προίκισαν τις ακτύνες με την ελεύθερη βούληση προκειμένου να αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες, αυτού του βίου, με διάφορους τρόπους δικής τους επιλογής, έτσι ώστε να εξελίσσονται αμφότεροι, οντότητες και ακτύνες (ψυχή).

Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ, διότι μ’ αυτήν λειτουργούμε, κρίνουμε και πράττουμε. Τον προγραμματισμό μας, από τους ανώτερους εαυτούς μας, δεν τον γνωρίζουμε διότι κάτι τέτοιο θα αναιρούσε την ελευθερία της βούλησής μας. 

Αυτήν την πραγματικότητα την γνώριζαν και οι εχθροί μας,  οι προδότες, διότι με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν κι αυτοί, επειδή, δυστυχώς είναι ομοειδείς μας.

Σαφώς και δεν σεβάστηκαν το ανεπηρέαστο της ελεύθερης βούλησης επειδή γνώριζαν ότι, μόνο, μέσω αυτής μπορούσαν να δώσουν την κατεύθυνση που επιθυμούσαν στις φωτεινές ακτύνες. Τον προγραμματισμό μας απ’ τις οντότητές μας δεν μπορούσαν να τον επηρεάσουν.

ΜΙΑ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ:

Θα έπρεπε λοιπόν, προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους, σε σχέση μ’ εμάς, να δημιουργήσουν συνθήκες τέτοιες, με διάφορους τρόπους, που, γενικά και ειδικά, να τις εκμεταλλευτούν για χειραγώγηση μας.

Έτσι ξεκίνησαν με την διαμόρφωση της καθημερινότητας ώστε να μας οδηγεί, σιγά σιγά, στην υπερεκτίμηση του «εγώ» μας, στην έλλειψη ενδιαφέροντος για τις υπόλοιπες ακτύνες, μας δημιουργούσαν προβλήματα και ταυτόχρονα μας έδειχναν και την λύση που εξυπηρετούσε αυτούς. Λύση που προερχόταν από τους ίδιους και που χρησιμοποιώντας την, «νομιμοποιούνταν» στην συνείδησή μας και αύξανε την εμπιστοσύνη μας προς αυτούς αφού θεωρούσαμε ότι φρόντιζαν τις δυσκολίες μας.

Λύση που δεν ήταν για το σύνολο αλλά για τον καθένα μας ξεχωριστά.

Έτσι Η ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΜΜΟΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ και πιστέψαμε ότι, μόνο, ατομικά θα μπορούσε κάποιος να λύσει το πρόβλημά του, αδιαφορώντας όχι μόνο για το πρόβλημα του διπλανού του αλλά ακόμη και αν το μεγάλωνε…

Παράλληλα καταπολέμησαν τον εγγενή πνευματισμό των ακτύνων, με νόμους, με επιταγές, με χημικά μέσα, με επεμβάσεις στην εγκεφαλική μας λειτουργία, με αποτέλεσμα οι σκέψεις μας να έχουν το εύρος και την οροφή που αυτοί επέλεξαν.

ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΑΝ ΔΗΛΑΔΗ, ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ.

Επίσης για όποιους από εμάς θα διατηρούσαν, παρ’ όλα αυτά,  κάποιες αναζητήσεις, αφουγκραζόμενοι το  εσωτερικό τους, είχαν έτοιμη την αντιμετώπιση, αυτού του «φαινομένου», σε κοινωνικό επίπεδο με νόμους που τους χαρακτήριζαν παράνομους και άξιους τιμωρίας ή τρελλούς…

Μας είπαν ότι είμαστε εξελιγμένες μαϊμούδες ή χημικές ενώσεις αμινοξέων, πάντοτε με επιστημονική στήριξη και απόδειξη αυτών…!!! Και πολλά άλλα…

Σε πνευματικό επίπεδο, που ήταν και πιο δύσκολο, είχαν έτοιμη την λύση των διάφορων θρησκειών, που μας ήθελαν με την μύτη κολλημένη στο έδαφος, εκλιπαρώντας μόνιμα για έλεος, από κάποιον ο οποίος όριζε την μοίρα μας, κατηύθυνε την ζωή μας, μας αγαπούσε αλλά ήταν φοβερός τιμωρός για όποιον δεν τον «άκουγε», μας έπλασε αλλά όποτε έκανε κέφι μας κατέστρεφε, ήταν καλός μαζί μας και μας βοηθούσε καθημερινά αλλά μόνο αν κάναμε τα χατίρια του και όταν δεν γινόταν αυτό, είχε έτοιμο τον υπεύθυνο, τον σατανά, που ήταν για τις βρωμοδουλειές. 

Μας επέβαλαν να τον δοξάζουμε, ακόμη κι αν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά για εμάς, διότι αν δεν το κάναμε και δεν είμαστε όπως μας ήθελε, όσο ζούσαμε, μας περίμενε ένα μέρος που στην αιωνιότητα θα υποφέραμε, θα πονούσαμε και θα βασανιζόμαστε, άσχετα αν μας αγαπούσε όταν μας έφτιαξε…

Γι’ αυτό, όσο ζούσαμε θα έπρεπε να είμαστε φρόνιμοι ώστε να μην πονοκεφαλιάζουν με τις «αταξίες» μας…

Παρ’ όλα αυτά, απ’ την άλλη, μας έφθασαν σε σημείο να θεωρούμε τον εαυτό μας κέντρο των πάντων και πεμπτουσία της Δημιουργίας, κορωνίδα της έκφρασης του θεού, το μεγαλύτερο και μοναδικό επίτευγμά του.

Αδυνατούσαμε να σκεφτούμε αν είναι δυνατόν όλα αυτά τα σημαδάκια που βλέπουμε στον ουρανό και που οι ίδιοι μας λένε ότι είναι πολλές χιλιάδες εκατομμύρια, να είναι άδεια, κενά, διότι μόνο εμείς υπάρχουμε, σε ολόκληρο το σύμπαν.

Και βιώναμε σ’ έναν πλανήτη φυλακή .

ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ.

Τώρα λοιπόν, σήμερα, είμαστε αναγκασμένοι να ξεπεράσουμε όλα αυτά τα βιώματα, είμαστε αναγκασμένοι να βρούμε χώρο για τις αναμνήσεις από το μέλλον, είμαστε αναγκασμένοι να αρχίσουμε να ταυτιζόμαστε με την πραγματική μας φύση, να ακούμε την ψυχή μας και να αξιοποιούμε την όποια γνώση λαμβάνουμε, εξωτερικά, εκμεταλλευόμενοι την αναπτυγμένη διαίσθηση που, λίγο ως πολύ, έχουμε όλοι.

Ο πόλεμος έχει ξεκινήσει και δεν περιμένουμε απλά, να έρθει κάποιος να μας σώσει. Συμμετέχουμε σ’ αυτόν. Είμαστε σημαντικό κομμάτι του και πάρα πολλά εξαρτώνται από εμάς…

Είμαστε εμείς και είμαστε εδώ γι’ αυτόν τον λόγο. Δεν υπάρχουν πλέον τουφέκια και πύραυλοι, τουλάχιστον όχι σ’ αυτόν τον πόλεμο . Είναι πόλεμος σκέψης, διανόησης και επιβολής θέλησης διότι έτσι μόνο ελευθερώνονται οι εγκεφαλικά δέσμιοι.

Απελευθερώνουμε το μυαλό μας, παραδεχόμαστε ότι η καθημερινότητα που βιώνουμε δεν συνάδει με την θεωρία που ακούμε γι’ αυτήν. Δεν κρυβόμαστε από τον εαυτό μας.

Η μεγαλύτερες ήττες για ερπετά και προδότες είναι η ομοψυχία μας, η αλληλεγγύη μεταξύ μας και η αγάπη για το είδος μας,  ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ. 

Με όπλα την γνώση, την αναλυτική σκέψη και την εμπιστοσύνη στους ουράνιους καθοδηγητές μας, έχουμε εμπλακεί καθοριστικά στο σχέδιό τους για την επαναφορά μας στον δρόμο της Δημιουργίας, που είναι και ο λόγος της ύπαρξής μας.

Οι οντότητες της πέμπτης διάστασης που μας έχουν στείλει στο πεδίο ενσάρκωσης βρίσκονται ήδη σε ολοκληρωτικό,  εξοντωτικό πόλεμο εξαφάνισης, με ερπετά  και προδότες σε ολόκληρο τον Γαλαξία μας και πρέπει να είμαστε έτοιμοι όταν το πεδίο μας θα γίνει θέατρο επιχειρήσεων αυτού του πολέμου ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ.

Τα μηνύματα που έρχονται άνωθεν λένε: ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ… 

Ας καταλάβουμε ότι πρέπει να πάψουμε να παίζουμε το παιγνίδι των δεσμοφυλάκων μας, για εφήμερο πλουτισμό και για να ξεχωρίσουμε από τους άλλους...

Ας  ενστερνιστούμε αυτά τα μηνύματα χωρίς εγωισμούς, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς κρυφές επιδιώξεις στο πίσω μέρος του μυαλού μας, παρά μόνο προσηλωμένοι σ’ αυτό που όλοι ισχυριζόμαστε ότι επιδιώκουμε. 

ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΑΒΙΟΥΜΕ…

Οι εχθροί της ανθρωπότητας, φαίνεται πλέον ότι γνωρίζουν πως χάνουν αυτά που κατείχαν επί χιλιετίες, 

ΕΜΕΙΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ;;

ΑΣ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΑΣ

Κατά περίεργο τρόπο και αντίθετα με αυτό που περίμενα, από φωτεινές ακτύνες, οι οποίες αναζητούν την αλήθεια, προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα όποια γεγονότα και ενδείξεις, αγωνίζονται για την διάδοση της γνώσης, βλέπω στο διαδίκτυο αρνητικές αντιδράσεις οι οποίες στηρίζονται σε εικασίες, φανταστικές προεκτάσεις και ερμηνεία ενεργειών που… δεν συμβαίνουν, αλλά κάποιοι γνωρίζουν (!!!)  ότι θα… συμβούν!!!

Κάποιες απ’ αυτές τις ακτύνες με γνωρίζουν προσωπικά και σ’ αυτές αρκετά απ’ όσα διαβάζουν, στο παρόν ιστολόγιο, είναι ήδη γνωστά.

Κάτι άλλαξε;;;

Θεωρούσα και θεωρώ ότι όλοι όσοι βρίσκονται στον δρόμο της αναζήτησης, θα πρέπει να χαίρονται όταν προστίθεται, στον αγώνα που κάνουν, ακόμη μια φωνή η οποία ενισχύει τις ενδείξεις με συγκεκριμένη πληροφόρηση. Βρισκόμαστε, ακόμη, στο στάδιο των ενδείξεων και της σωστής ερμηνείας τους, επομένως όσες περισσότερες είναι αυτές οι ενδείξεις, τόσο μεγαλώνει το πεδίο αναζήτησης, για όλους…

Ανοίγω μια παρένθεση για να αναφερθώ στο γεγονός ότι υπάρχουν κι αυτές οι ακτύνες που, συνειδητά ή ασυνείδητα, κάτι άλλο έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ή υπάρχουν επιδιώξεις προς ίδιον συμφέρον ή ακόμη και να ανήκουν στους αντιπάλους μας είτε το γνωρίζουν (σπάνιο) είτε όχι (το πλέον συνηθισμένο).

Επίσης δεν έχουμε οπαδούς για να φοβόμαστε διαρροές, δεν δογματίζουμε για να χάνουμε πιστούς, δεν διεκδικούμε το αλάθητο για να απαξιώνουμε οτιδήποτε άλλο. Αντίθετα προσφέρουμε, ανιδιοτελώς, όποιες πληροφορίες έχουμε και χαιρόμαστε όταν αυτές ενισχύονται, από οποιονδήποτε. Κρίνουμε, δεν κατακρίνουμε ούτε καταδικάζουμε.

Κλείνει η παρένθεση.

Ας αναλογιστούμε λοιπόν, πού βρίσκουμε κάτι μεμπτό ή κάτι ανακόλουθο στον καθένα από αυτούς που προσφέρουν πληροφόρηση και ας αποφασίσουμε, στα πλαίσια της ελεύθερης βούλησής μας, ποιοι κάνουν τι… και γιατί… αν φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται την μέγιστη ευθύνη που έχουν ή όχι…

 Έχουμε, όλοι, αυτήν την δυνατότητα αρκεί να σκεφθούμε αντικειμενικά και με προσήλωση σ’ αυτό που, υποτίθεται ότι, πρεσβεύουμε.

Οι φωτεινές ακτύνες δεν βρίζουν, δεν συκοφαντούν, δεν απειλούν, δεν ομιλούν με γρίφους και αν  κάτι τους φαντάζει περίεργο, δεν βγάζουν αυθαίρετα συμπεράσματα αλλά το ξεκαθαρίζουν άμεσα με ευθύτητα και με γενναιότητα… είναι ενωτικές και όχι διχαστικές.

Είναι σίγουροι για τις πληροφορίες που φέρνουν και δεν νοιώθουν απειλή από κανέναν, όσο κακοπροαίρετος κι αν είναι…

Τα υπόλοιπα είναι ενέργειες προδοτών και ερπετών και θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έτσι δεν σταματά αυτό που ήδη εξελίσσεται…

Εν κατακλείδι θεωρώ ότι οι φωτεινές ακτύνες θα πρέπει να λειτουργούν ως μία γροθιά, με το μέτωπο στραμμένο στον  εχθρό και όχι να αναλώνονται σε… εμφύλιο (!!!) εξυπηρετώντας τις επιδιώξεις των εχθρών της ανθρωπότητας, στον πόλεμο που, ήδη, μαίνεται!!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ…

Πολλές ακτύνες αναρωτιούνται σχετικά με τις επικοινωνίες και τις ακτύνες που έχουν επιφορτιστεί με αυτήν την δυνατότητα.

Επειδή μπορούν να ειπωθούν λίγα περί αυτού του θέματος, ας πούμε δυο λόγια. Λίγα όχι επειδή υπάρχουν και άλλα που δεν λέγονται αλλά επειδή λίγα γίνονται ξεκάθαρα αντιληπτά και κατανοητά ακόμη και από τους επικοινωνούς.

Ας ξεκινήσουμε ότι δεν υπάρχει μέθοδος που να οδηγεί σε επικοινωνία με οντότητες από την Πέμπτη διάσταση, δεν υπάρχει τακτική που αν την ακολουθήσει κάποιος θα επιτύχει κάτι τέτοιο.

Οι οντότητες επιλέγουν, με άγνωστα για εμάς, κριτήρια και δίνουν αυτήν τη δυνατότητα σε κάποιες ακτύνες, όταν κρίνουν ότι χρειάζεται να συμβεί κάτι τέτοιο, αναλόγως της εποχής ή των καταστάσεων που βιώνουμε εδώ στο πεδίο.

Μορφές επικοινωνίας υπάρχουν πολλές, όπως να έρχονται μηνύματα υπό μορφήν σκέψης, να παίρνει το μήνυμα ο επικοινωνός με φωνή στο μυαλό του ή να «διαβάζει» κείμενο που σχηματίζεται εκεί, να πέφτει σε έκσταση και να συνομιλεί και πολλοί άλλοι, ίσως, τρόποι.

ΒΕΒΑΙΩΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΠΕΜΠΤΟΔΙΑΣΤΑΤΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ και σ’ αυτές αφορά η συνέχεια…

Σε ακόμη πιο σύνθετες μορφές, αυτή η επικοινωνία μπορεί να φτάσει σε επίπεδο συνειδησιακής εγκατάλειψης του σαρκίου, χωρίς βέβαια παθολογικές συνέπειες, με αποτέλεσμα το υποκείμενο (επικοινωνός) να βιώνει, προσωρινά, ότι και ο ανώτερος εαυτός του. 

Αυτό το «ταξείδι» είναι, καθ’ όλα, επιλογή του ανώτερου εαυτού και όσον αφορά στην διάρκειά του και στο περιεχόμενό του αλλά και στην άδεια κοινοποίησής του.

ΠΟΤΕ, ΒΕΒΑΙΩΣ, ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΚΕΡΔΟΥΣ ΚΑΘ’ ΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΤΡΌΠΟ.

Όσο πλησιάζουμε στην ολοκλήρωση του εν εξελίξει σχεδίου, τόσο πρέπει οι πληροφορίες που μας έρχονται να απευθύνονται και σε περισσότερες ακτύνες, οι οποίες, στα πλαίσια της ελεύθερης βούλησής τους, τις διαχειρίζονται και τις αξιοποιούν όπως η κάθε μια νομίζει…

Γίνεται αντιληπτό ότι οι πληροφορίες που δίνονται, μ’ αυτούς τους τρόπους είναι πρωτογενείς και ασφαλείς ως προς το περιεχόμενό τους και πολύ συγκεκριμένες.

Στους πραγματικούς επικοινωνούς αποκλείεται η παρείσφρηση άλλων οντοτήτων από άλλους χώρους διότι η σύνδεση γίνεται με ιδιοσυχνότητα μεταξύ οντότητας και ακτύνας.

Το μέγεθος της αποδοχής αυτών των πληροφοριών εξαρτάται από πολλές παραμέτρους. Από το στάδιο αφύπνισης που  βρίσκεται, προγραμματισμένα, η κάθε ακτύνα στην οποία κοινοποιείται, στο είδος και το μέγεθος του ρόλου που έχει κληθεί να παίξει στην κατάλληλη ώρα, από τον ανώτερο εαυτό της, στον τρόπο  χειρισμού και στον προσανατολισμό της ελεύθερης βούλησής της και σε πολλά άλλα…

Τέλος τονίζω ότι στα πλαίσια της ομαδικής δουλειάς που γίνεται ή που θα πρέπει να γίνεται και της ισότητας όλων, ο επικοινωνός δεν είναι τίποτε παραπάνω από οποιανδήποτε άλλη ακτύνα, που εκτελεί τον ρόλο της…

ΠΕΜΠΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΥΠΑΡΞΗΣ Ή ΔΙΑΣΤΑΣΗ.

Προκειμένου να αρθούν κάποιες παρεξηγήσεις, σε σχέση με τα επίπεδα ύπαρξης οντοτήτων ή άλλως διαστάσεις ύπαρξης, υπάρχουν λίγα που πρέπει να πούμε, όσο πιο καλά και κατανοητά γίνεται και γι’ αυτό η ανάρτηση θα είναι ολιγόλογη…

Η διάσταση ύπαρξης δεν έχει να κάνει με μετρήσιμα μεγέθη, όπως το ύψος, το μήκος και το πλάτος.

Ο όρος παραπέμπει σε μια πραγματικότητα, ένα στάδιο στην εξέλιξη των ολοκληρωμένων οντοτήτων, όπως οι ανώτεροι εαυτοί μας.

Όπως έχουμε, ήδη, πει  το κάθε επίπεδο ύπαρξης αγνοεί σχεδόν τα πάντα που αφορούν στο επόμενο, δηλ. η πέμπτη διάσταση δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτε για την έβδομη και πάει λέγοντας…

Επομένως εδώ θα αναφερθούν τα λίγα στοιχεία της πέμπτης που μας ενδιαφέρει, με όσο το δυνατόν γήινους όρους για να γίνουν πιο εύκολα αντιληπτά και να μην υπάρχουν συγχύσεις στο μέλλον μεταξύ μετρήσιμων διαστάσεων ενός αντικειμένου, όπως εμείς τις αντιλαμβανόμαστε και διαστάσεων ύπαρξης.

ΓΙΑΤΙ Η ΠΕΜΠΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΥΠΑΡΞΗΣ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΠΡΩΤΗ…

Για να φτάσει κάποιο ηλιακό σύστημα ή πλανήτης στο σημείο κατοίκησής του από  οντότητες ή ακτύνες, θα πρέπει να ακολουθηθούν κάποια βήματα, κάποια στάδια ολοκλήρωσής του.

Την διεκπεραίωσή του την αναλαμβάνουν οι εξωδιαστατικές οντότητες, με κάποια σειρά και κάθε μια απ’ αυτές, είναι υπεύθυνη και για ένα στάδιο. 

Δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε λεπτομέρειες αυτών των λειτουργιών και διαδικασιών.

Γνωρίζουμε όμως ότι υπεύθυνος για την δημιουργία και την διασπορά της ζωής είναι η υπεροντότητα που εμείς καλούμε Δια Ζήνα.

Αυτός καθορίζει τα πάντα που έχουν σχέση με την  δημιουργία, την ύπαρξη, τον προγραμματισμό, την εξέλιξη και γενικά με ό,τι αφορά στις οντότητες, από την αρχή της ύπαρξής τους.

Επειδή λοιπόν, ο Ζεύς, είναι αυτός που καθορίζει τα πάντα σχετικά με την ύπαρξη όλων των οντοτήτων, με την ζωή δηλαδή και ο ρόλος του λαμβάνει χώρα όταν είναι έτοιμοι οι πλανήτες που θα φιλοξενήσουν τις οντότητες και επειδή την όλη διαμόρφωση την έχουν κάνει 4 υπεροντότητες πριν από αυτόν και αυτός, συμπληρώνει με το τελευταίο στάδιο την Δημιουργία, σαν πέμπτος και τελικός, το υπαρξιακό επίπεδο ή διάσταση που ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ όλες οι οντότητες ορίστηκε ως ΠΕΜΠΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ και όχι ως πρώτη.

Άρα λοιπόν, οι διαστάσεις ή επίπεδα ύπαρξης δεν έχουν καμμία σχέση με το μήκος, πλάτος, ύψος και η Πέμπτη είναι, ουσιαστικά, η πρώτη.

Εμείς, οι ακτύνες, δεν διαβιούμε σε υπαρξιακό πεδίο αλλά σε πεδίο ενσαρκώσεως ακτύνων, και δεν είμαστε τριτοδιάστατοι, διότι, απλούστατα, δεν υπάρχει τέτοια διάσταση, όπως έχουμε πει, ήδη…

Η Δημιουργία δεν σταματάει ποτέ.

Δημιουργία είναι όλα, ακόμη και το έργο που παράγει μια ακτύνα, μεμονωμένα, διότι επάνω σ’ αυτό βασίζεται το έργο της άλλης το οποίο γίνεται βάση της τρίτης και πάει λέγοντας, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΥΠΑΡΞΗΣ.

Αυτές οι δραστηριότητες, της κάθε ακτύνας, αποτελούν το συνολικό έργο του, κάθε, πεδίου ενσάρκωσης.

Οι οντότητες της πέμπτης διάστασης, αξιοποιούν το συλλογικό αυτό έργο των πεδίων, στο οποίο έχουν ενσαρκώσει ακτύνες, με τον τρόπο που ξέρουν ότι πρέπει να κάνουν, έτσι ώστε να γίνει βάση για τις  οντότητες της επόμενης διάστασης προκειμένου να συνεχίσουν, αυτές, την δική τους πορεία στην Δημιουργία.

Μ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργούν όλες οι διαστάσεις ύπαρξης και παράγουν, αθροιστικά, το συνολικό έργο που φτάνει στις υπερδιάστατες οντότητες.

Αυτές οι οντότητες, οι υπερδιάστατες, το αξιοποιούν και σχεδιάζουν την συνέχεια των κινήσεων ολόκληρης της ανθρωπότητας επιμερίζοντας νομοτελειακά ρόλους και καθήκοντα κάθε επιπέδου ύπαρξης και των οντοτήτων που υπάρχουν σ’ αυτό.

Αυτό είναι και το μόνο που μπορούμε να γνωρίζουμε εμείς γι’ αυτό το επίπεδο.

Κατά την διαδικασία εφαρμογής αυτών των ρόλων συμβαίνουν όλα αυτά για τα οποία ενημερωνόμαστε και που αφορούν σ’ εμάς.

Οι ανώτεροι εαυτοί μας γνωρίζουν τα πάντα που πρέπει να κάνουν, ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Κατά την εξελικτική ροή της αέναης δημιουργίας, αυτό που περιγράφω παραπάνω (το συλλογικό έργο όλων των διαστατικών πεδίων ύπαρξης που λαμβάνουν οι υπεροντότητες και το επιμερίζουν πίσω στις διαστάσεις) και με βάση αυτά  που τους αναλογούν και πρέπει να πράξουν, οι ανώτεροι εαυτοί μας, καθορίζουν και το πρόγραμμά τους, για οτιδήποτε.

Αυξομειώνουν τις ενέργειές τους, τους στόχους τους, την ποιοτική και ποσοτική ένταση κάθε πράξης τους κλπ. αναλόγως των προτεραιοτήτων, κάθε περιόδου και του μεριδίου που αντιστοιχεί σ’ αυτές.

Εκείνο που δεν αλλάζει ποτέ είναι η ενσάρκωση ακτύνων στα κατάλληλα πεδία, όσων οντοτήτων επιθυμούν την άνοδό τους σε ανώτερο επίπεδο ύπαρξης (στην επόμενη διάσταση).

Αυτό δείχνει και την σημαντικότητα αυτού του γεγονότος, αυτής της διαδικασίας, για την δημιουργία και, κατά συνέπεια, την δική μας προσφορά σ’ αυτήν.

Με απλά λόγια, οι οντότητες όλων των διαστάσεων ύπαρξης, το σύνολο των οποίων αγνοούμε, διαμορφώνουν οτιδήποτε κάνουν προσαρμόζοντάς το στις τρέχουσες ανάγκες της Δημιουργίας, οι οποίες εκπορεύονται από τις υπερδιαστατικές οντότητες και κατέρχονται αναλόγως σε όλες τις υπαρξιακές διαστάσεις.

Φυσικά αυτό συμβαίνει και στην διάσταση που μας αφορά άμεσα, την Πέμπτη.

Σήμερα, τώρα, οι ανώτεροι εαυτοί μας, έχουν επικεντρωθεί στο σχέδιο απελευθέρωσης του ηλιακού μας συστήματος και δη στην Γαία, που είναι και ο τελευταίος πλανήτης που έχει, ακόμη, ερπετά και προδότες.

 Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι παραμελούν άλλα καθήκοντα που έχουν σαν οντότητες, αλλά ότι επικεντρώνονται, ποιοτικά και ποσοτικά, σ’ αυτόν τον σκοπό, μέχρι να πάψει να υφίσταται.

Μετά την απελευθέρωση και του πλανήτη μας, η προσοχή θα στραφεί κάπου αλλού, αναλόγως με τις τότε ανάγκες της Δημιουργίας.

Σημ.   Θα μπορούσα να χρησιμοποιώ βαρύγδουπες εκφράσεις για λόγους εντυπωσιασμού, όμως προτιμώ να αποδίδω, όσο καλλίτερα μπορώ, τα νοήματα και τις πληροφορίες με τρόπο που αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς, διότι μ’ ενδιαφέρει να γίνομαι εύστοχα αντιληπτός, από το σύνολο των ακτύνων που παίρνουν αυτές τις πληροφορίες.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν αναφέρομαι σε κενές, για εμάς, λεπτομέρειες, που μόνο να μπερδέψουν μπορούν παρά να αποσαφηνίσουν.

Κατηγορίες σκαφών. Βασικά σκάφη των οντοτήτων μας.

Μητρικά ή αστροπολιτείες:

Είναι όλα σφαιρικά και τα μεγέθη τους ποικίλουν. Ένα μικρό μητρικό, έχει 1,5 φορά το μέγεθος της Γης και τα μεγαλύτερα 4 έως 5 φορές.

Τα πληρώματα αριθμούν από 12.000.000 έως 130.000.000, περίπου, άτομα.

Εμπεριέχει  θυγατρικά μεγέθους κατάλληλου με το μέγεθος του ίδιου, καθώς και εξοπλισμό για κάθε περίπτωση.

Διαθέτουν και άλλους τύπους σκαφών, διαφόρων χρήσεων.

Διαθέτουν όλα τα στοιχεία ενός πλανήτη. 

Φύση (χλωρίδα, πανίδα), οικισμούς καθώς και τεχνολογική υποδομή για κάθε δραστηριότητα του πληρώματος.

Θυγατρικά:

Βρίσκονται εντός του μητρικού και είναι σμίκρυνσή του. Όμοια αλλά μικρότερα.

Από αυτήν την κατηγορία και κάτω τα σκάφη, έχουν την δυνατότητα συρρίκνωσης, όταν βρίσκονται σε αδράνεια, εντός του μητρικού.

Είναι σφαιρικά και τα μεγέθη τους ποικίλουν. 

Τα μικρότερα έχουν το μέγεθος της σελήνης και τα μεγαλύτερα είναι δύο έως τρείς φορές μεγαλύτερα.

Διαθέτουν τα πάντα που διαθέτει ένα μητρικό σε ανάλογο βαθμό και αριθμούν από  2.000.000  έως 11.000.000 περίπου, πλήρωμα.  

Εμπεριέχουν υποθυγατρικά.

Υποθυγατρικά:

Βρίσκονται μέσα στα θυγατρικά, δεν είναι μόνο σφαιρικά αλλά διαφόρων σχημάτων, ανάλογων προς την χρήση τους και υπάρχουν για διάφορες επιχειρήσεις (πολεμικές, διάσωσης, επιτήρησης, κ.α.).

Τα μεγέθη τους κυμαίνονται από 4.000 έως 9.000 μέτρα.

Έχουν ολιγάριθμο, μόνιμο, πλήρωμα που κυμαίνεται από 100.000 έως 250.000 άτομα διότι επανδρώνονται, κατά περίσταση από οντότητες του σκάφους μέσα στο οποίο βρίσκονται.

Εμπεριέχουν ομαδικά, ατομικά και σκάφη διαφόρων χρήσεων.

Ομαδικά:

Χρησιμοποιούνται για διάφορες επιχειρήσεις που απαιτούν μεγάλες ομάδες οντοτήτων.

Τα μεγέθη τους είναι από 1.500 έως 2.500 μέτρα.

Η χρήση τους μπορεί να είναι από επιστημονικές έως πολεμικές αποστολές και, για την περίπτωση που θα χρειαστεί κάποιες οντότητες να μετακινηθούν τμηματικά, διαθέτουν  ατομικά σκάφη.

Επίσης εκτελούν περιπολίες όπου υπάρχει ανάγκη γι’ αυτό.

Έχουν μόνιμο πλήρωμα 100 έως 200 ατόμων για τις βασικές τους λειτουργίες .

Επανδρώνονται κατά περίσταση από πλήρωμα του υποθυγατρικού.

Ατομικά:

Πρόκειται για σκάφη μετακίνησης ατόμων ή μικρών ομάδων για διάφορες επιχειρήσεις ή εργασίες.

Έχουν 5 έως 8 άτομα μόνιμο πλήρωμα και δυνατότητα μεταφοράς 20.

Είναι τα σκάφη που, κατά κανόνα, προσεδαφίζονται σε πλανήτες για διάφορους λόγους.

Επίσης υπάρχουν και σκάφη άλλων δραστηριοτήτων και χρήσεων:

Καταδρομικά:

Καθαρά μαχητικά τα οποία παίρνουν μέρος στην τελική φάση κάθε μάχης, στην άμεση εμπλοκή.

Διαφόρων σχημάτων με διαστάσεις μερικών μέτρων, πολύ ευέλικτα, ταχύτατα με δυνατότητες άμεσων ελιγμών.

Μονοθέσια και διθέσια, διαστάσεων έως 50 μέτρα.

Δολιοφθορικά:

Είναι σκάφη που συνοδεύουν τα υποθυγατρικά στις μάχες και επεμβαίνουν μόνο αν κάτι δεν πηγαίνει καλά, κατά την διάρκειά τους. 

Έχουν τεράστιες δυνατότητες επέμβασης και αποκατάστασης της ροής της μάχης υπέρ μας και είναι ταχύτατα.

Επίσης συνοδεύουν διάφορα σκάφη σε επικίνδυνες αποστολές, όταν υπάρχει υπόνοια επίθεσης εναντίον τους.

Παράλληλα επιχειρούν και μόνα τους όταν η φύση της επιχείρησης (αμεσότητα, αιφνιδιασμός κλπ)το απαιτεί.

Έχουν διάφορα σχήματα και μόνιμο πλήρωμα γύρω στα 5 άτομα και δυνατότητα φιλοξενίας 20 ατόμων.

Σημ.  Όλα τα σκάφη κινούνται με καύσιμα που είναι κράμα από υλικά άγνωστα στον πλανήτη μας, μέσω ενός κεντρικού πυρήνα ο οποίος, από την λειτουργία του, αυτοτροφοδοτείται, καθιστώντας τα διαστήματα ανάγκης ανεφοδιασμού πολύ μεγάλα και μακρυνά μεταξύ τους.

Αυτές είναι οι κύριες κατηγορίες σκαφών που ίσως ενδιαφέρουν εμάς, απλά εγκυκλοπαιδικά.

 Δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες περί αυτών που να έχουν ενδιαφέρον για εμάς, τώρα….

Επομένως δεν υπάρχει και κάτι για να απαντήσει σε τυχόν ερωτήματα…

ΨΥΧΗ (3) «ΘΑΝΑΤΟΣ»

  Όπως είναι καθορισμένο, άρα φυσικό, η διάρκεια της ενσάρκωσης μιας ακτύνας φθάνει στο τέλος της. Έρχεται η στιγμή που πρέπει να επιστρέψει στην αφετηρία που, ταυτόχρονα, είναι και προορισμός της.

Ο τρόπος και η στιγμή της αναχώρησης μιας ψυχής από το πεδίο ενσάρκωσης είναι προκαθορισμένος με κάθε λεπτομέρεια διότι η οντότητα λαμβάνει πάρα πολλά συναισθήματα, απ’ αυτήν την διαδικασία.

Ο λεγόμενος ΘΑΝΑΤΟΣ, κάθε φορά που συμβαίνει, είναι το πλέον σημαντικό στάδιο στην πορεία μιας ψυχής, επομένως και της οντότητας.

Τα συναισθήματα της ψυχής είναι αντικρουόμενα επειδή από την μία,  έχει επίγνωση της ευθύνης που είχε καθ’ όλην την διάρκεια του βίου μιας ακτύνας, όπως και του φυσικού σώματός της και, από την άλλη, γνωρίζει ότι όλο αυτό, νομοτελειακά, τελείωσε.

Θα ήταν σωστό να πούμε ότι υπήρχε κάποιου είδους «δέσιμο» της ψυχής με το σώμα, που κυβερνούσε όλα αυτά τα χρόνια και γνωρίζοντας, ταυτόχρονα, ότι επιστρέφει, αισθάνεται αδημονία για την επιστροφή.

Γνωρίζει το ποσοστό επιτυχίας της ενσάρκωσής της, τον χειρισμό της ελεύθερης βούλησής της, τα συναισθήματα που παρήγε καθώς και κατά πόσο συνεργάστηκε με τις άλλες ακτύνες που έπρεπε, κατά την διάρκεια του βίου της στο πεδίο.

Όλα αυτά, όμως, αφού απαλλάχτηκε από το «όχημα» του οποίου την ευθύνη είχε, μέχρι εκείνη τη στιγμή, του φυσικού σώματος…

Αναλόγως του τρόπου εγκατάλειψης του σώματος, ο χρόνος που η ψυχή γνωρίζει ότι ήρθε αυτή η ώρα, κυμαίνεται από ώρες έως ημέρες.

Όσο πιο περίπλοκος και πολύχρονος (μακροχρόνιες ασθένειες) είναι αυτός ο τρόπος, τόσο μεγαλύτερος είναι, από πριν, και ο χρόνος που γνωρίζει, ακριβώς, την στιγμή απαλλαγής της απ’ το σαρκίο και την εγκατάλειψή του.

Απ’ τον βαθμό συνειδητότητας της ακτύνας και την επιτυχία του βίου της εξαρτάται και η ενημέρωση, για το γεγονός που έρχεται, στον γήινο εγκέφαλο, μέσω υποσυνειδήτου.

Ειδοποιείται δηλ. το συνειδητό μας ότι επέρχεται ο «θάνατός» μας και τις περισσότερες φορές αυτό επιδρά καταπραϋντικά στην ακτύνα, άσχετα αν γίνεται αντιληπτό ή όχι από τους γύρω της.

Εγκαταλείποντας το σώμα η ψυχή, αρχίζει ένα ταξείδι στο πεδίο και επισκέπτεται χώρους, τόπους και άλλες ακτύνες, για τελευταία φορά. Το κάνει και από νοσταλγία αλλά και για πρόκληση συναισθημάτων, εκτός φυσικού σώματος πλέον.

Τόπους που έχει επισκεφθεί κατά την διάρκεια της εδώ ζωής της, ακτύνες που έχουν περάσει απ’ αυτήν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αναβιώνει γεγονότα του παρελθόντος και προσφέρει σε όποιαν ακτύνα πρέπει, αυτό που πρέπει, με την σύμφωνη γνώμη της οντότητάς της, από ίαση μέχρι κατεύθυνση.

Και συμβαίνει αυτό για να βοηθηθεί, η αναχωρούσα ψυχή, ώστε να μειώσει τον επηρεασμό της απ’ την συνήθεια της ενσάρκωσης και, παράλληλα, να σταθεί ως αφορμή για την βελτίωση της αντιληπτικότητας της ακτύνας που βοηθάει, απ’ ευθείας στο συνειδητό.

Πολλές φορές γίνεται αντιληπτή από τον επισκεπτόμενο, αναλόγως του βαθμού ενεργοποίησής του, είτε με μορφή ονείρου είτε σαν όραμα ή και σαν αίσθηση επαφής, ακόμη.

Η χρονική δυνατότητα επιστροφής της ψυχής στην πηγή προέλευσής της  εξαρτάται από τα έτη διάρκειας του βίου που μόλις τελείωσε και λαμβάνει χώρα στις 3 ημέρες για βραχυπρόθεσμο βίο (λίγα χρόνια ζωής), στις 9 ημέρες για μεσοπρόθεσμο βίο (περίπου κάτω των 60-65 ετών) και στις 40 ημέρες για ακτύνες που έζησαν πολλά γήινα έτη.

Βεβαίως υπάρχουν και εξαιρέσεις σ’ αυτόν  τον κανόνα, λόγω ειδικών περιπτώσεων, αλλά στην παρούσα φάση δεν ασχολούμεθα με αυτές.

Σ’ αυτό το διάστημα, κάθε ψυχή, ολοκληρώνει το τελευταίο ταξείδι της στο πεδίο.

Σ’ αυτά τα τρία χρονικά σημεία, ( τριών, εννέα και σαράντα ημερών) από την απελευθέρωση της ψυχής, ανοίγει το κανάλι μεταφοράς της σε ειδικά διαμορφωμένους πλανήτες του Ωρίωνα, όπου συμβαίνουν δύο λειτουργίες.

Η μία είναι η επαναφορά της ψυχής στην αγνότητα που σημαίνει κάθαρση από τα κατάλοιπα της ενσάρκωσης στο πεδίο και η δεύτερη είναι η αναφορά-κατάθεση όλων των λεπτομερειών, δηλ. το πλήρες χρονικό, του βίου της ακτύνας.

Οι οντότητες των αρμόδιων ειδικοτήτων ταξινομούν τις πληροφορίες και τις αποθηκεύουν στον συμπαντικό Νου. Το συμπαντικό αρχείο της ανθρωπότητας για την εξέλιξη των ακτύνων και των σχετικών πληροφοριών.

Μετά το πέρας αυτής της διαδικασίας, που αφήνει την ψυχή αγνή και ανόθευτη, αυτή επιστρέφει στην οντότητα στην οποία ανήκει, έτοιμη για ενσάρκωση όποτε η οντότητα το αποφασίσει.

Σημ. Στην πορεία ίσως χρειαστεί να μπούμε σε μερικές λεπτομέρειες. Τα σχόλια και οι ερωτήσεις δείχνουν το δρόμο γι’ αυτές…

ΨΥΧΗ (2)

Κατά την διάρκεια της ενσάρκωσης, μία ακτύνα, βιώνει διάφορες καταστάσεις, όπως έχουμε αναφέρει.

Η ελεύθερη βούλησή της είναι ίσως πλέον σημαντική από τον προγραμματισμό, επειδή, στην ουσία, οι καταστάσεις που δημιουργεί προέρχονται από αυτό το ποσοστό και αυτές είναι η πραγματικότητά της.

Ο προγραμματισμός δεν είναι καταγεγραμμένος στο συνειδητό, ενώ αυτό που διαμορφώνει η ελεύθερη βούλησή μας, είναι και αυτό που συνειδητά βιώνουμε και αντιλαμβανόμαστε.

Τα προγραμματισμένα στην πορεία μας, σε κάποιο πεδίο ενσαρκώσεως, είναι πάρα πολλά εκτός από τα όρια μέσα στα οποία μπορούμε να κινηθούμε.

Είναι οι λεγόμενοι «σταθμοί» στη ζωή μας, μικροί και μεγάλοι.

Επίσης επειδή και εδώ κάνουμε συλλογική δουλειά, όπως οι ανώτεροι εαυτοί μας, άσχετα αν δεν το αντιλαμβανόμαστε, λόγω παρεμβάσεων που θα δούμε πιο κάτω.

Μέσα στον  προγραμματισμό μας, είναι οι γνωριμίες με άλλες ακτύνες, οι σχέσεις που δημιουργούνται απ’ αυτές τις γνωριμίες, η διάρκειά τους, το είδος τους (σχέση μίσους ή αγάπης ή κάτι ενδιάμεσο με διακυμάνσεις).  

Λόγω συλλογικής εργασίας, όλες οι ακτύνες παίρνουν και δίνουν κάτι, η μία στις άλλες, για κάποιο διάστημα ή για ολόκληρη την διάρκεια του, εδώ, βίου μας.

Είναι οι σοβαρές, καθοριστικές αλλαγές που μας συμβαίνουν, αυτές που, κατά κάποιον τρόπο, μας αλλάζουν την πορεία που είχαμε μέχρι τότε και τις θεωρούμε τυχαίες, που μας βάζουν σε άλλο μονοπάτι και πολλά άλλα που συμβαίνουν στον καθένα μας.

Εδώ μπαίνει ο ρόλος της ελεύθερης βούλησής μας, η οποία μας δίνει την δυνατότητα διαχείρισης όλων αυτών. 

Είναι κατανοητό ότι αν δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα από εμάς ή αν κάναμε σωστή διαχείριση,  όλα θα πήγαιναν καλά και η επιτυχία θα ήταν δεδομένη. 

Επομένως δεν θα υπήρχε και λόγος, για τις οντότητες, να υπάρχουμε, αφού, όπως έχουμε αναλύσει, βασίζονται στην ελεύθερη βούλησή μας.

Ο καθένας μας αντιδρά, σε οτιδήποτε, με τον τρόπο που ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ να αντιδρά...

Αυτό συνίσταται στα βιώματα, στις συνήθειες, στην αντίληψη και στην εγκεφαλική του ικανότητα να επεξεργάζεται την όποια πληροφορία ή κατάσταση που βιώνει. 

Αυτά γίνονται πεποιθήσεις στο συνειδητό μας, επομένως τον κύριο λόγο, στον σχηματισμό τους,  τον έχει η ελεύθερη βούληση κάθε ακτύνας, αφού αυτά και έτσι αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλός μας.

Οι προδότες και τα ερπετά αυτό το γνωρίζουν και για τον λόγο αυτόν δημιουργούσαν, κατά βούληση και αναλόγως των σκοπών τους, την πραγματικότητα που εμείς αντιλαμβανόμαστε.

Από την στιγμή που γεννιόμαστε δεχόμαστε αυτά που ήθελαν και διαμόρφωναν το σκεπτικό μας, αρχής γενομένης από τους ίδιους τους γονείς.

 Ό,τι έχουν μάθει το περνάγανε στα παιδιά τους, θεωρώντας το σωστό και πρέπον. 

Στη συνέχεια έρχεται το σχολείο που παράγει πειθήνιους  πολίτες και καλούς χριστιανούς και γενικά η φτιαχτή, καθοδηγούμενη καθημερινότητά μας η οποία μας δημιουργεί πεποιθήσεις με βάση τις οποίες κρίνουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πάντα γύρω μας.

Μ’ αυτόν τον τρόπο το 30% μας, επηρεάζει και ταυτόχρονα διαμορφώνει την καθημερινότητά μας καθιστώντας πολύ δύσκολο να δούμε τα πράγματα εντελώς διαφορετικά.

Αυτό απαντάει και στο ερώτημα, πώς αυτό το ποσοστό έχει φέρει τις ακτύνες σ’ αυτό το χάλι που ζούσαμε μέχρι τώρα. 

Δεν υπερισχύει του προγραμματισμού αλλά διαμορφώνει την πραγματικότητά μας….

Τα παραπάνω, μαζί με την χαλκευμένη ιστορία που μαθαίνουμε, τις επιβεβλημένες θρησκείες που μας θέλουν με το κεφάλι στο χώμα, τρομοκρατημένους, τις καθημερινές συνθήκες που μας κάνουν να τρέχουμε να λύσουμε τα διαδεχόμενα, το ένα το άλλο, προβλήματα συν αυτά που μας δημιουργούν ξαφνικά, τα απρόοπτα, μας δημιουργούν συνεχώς φοβίες και χαμηλά συναισθήματα (θυμού, αγανάκτησης, απελπισίας, αδιέξοδου κ.λ.π.) που είναι σαν κελί για τον νου μας. 

Και, φυσικά, αφού αδυνατούμε να σκεφτούμε καθαρά ή να κάνουμε ποιοτικές επαφές με ήρεμο μυαλό, να ανταλλάξουμε απόψεις, καταλαβαίνει εύκολα γιατί είμαστε σ’ αυτό το επίπεδο.

Έτσι, έχουν παρέμβει στην βούλησή μας, οι μέχρι τώρα, επικυρίαρχοι και μας έχουν κάνει να ζούμε εγκλωβισμένοι στην πραγματικότητα που αυτοί δημιουργούν για εμάς, προσπαθώντας να μας αποκλείσουν κάθε διέξοδο. 

Όμως, τώρα, η κρίση και η αντιληπτικότητα των ακτύνων έχει βελτιωθεί κατά πολύ και συνεχώς βελτιώνεται. Αρχίζουμε να ξεχωρίζουμε, όλο και μεγαλύτερο ποσοστό, από τα ψέμματα μέσα στα οποία ζούσαμε επί χιλιετίες, διότι τώρα έφθασε η ώρα να τελειώσουν όλα αυτά και να αρχίσουν οι ακτύνες ένα διαφορετικό, ουσιώδη για την Δημιουργία βίο.

Εκτελώντας το πρόγραμμα  επαναφοράς του πλανήτη μας, οι οντότητες συνεχώς μας ενισχύουν τις δυνατότητες σκέψης, αντίληψης και επεξεργασίας των πληροφοριών που δεχόμαστε, από το περιβάλλον μας. 

Οι πληροφορίες έρχονται τμηματικά, στον καθένα μας, στο μέτρο που αντέχει αναλόγως του ρόλου που του έχει δοθεί απ’ τον ανώτερο εαυτό του.

Μην ξεχνάμε ότι όλοι μας είμαστε σημαντικοί για την Δημιουργία, με τον τρόπο που έχω περιγράψει παλαιότερα,  ιδιαίτερα όσες ακτύνες βρίσκονται αυτήν την περίοδο και θα βρίσκονται κατά την έναρξη των γεγονότων και κατά την διάρκειά τους, στο πεδίο μας. 

Δεν υπάρχει ρόλος μικρότερος ή μεγαλύτερος, όλοι είναι ισάξιοι στο ατελείωτο ταξίδι της Δημιουργίας…

Σε επόμενη ανάρτηση θα δούμε τι συμβαίνει όταν μια ψυχή  αναχωρεί από το πεδίο ενσαρκώσεως….

Σημ. Παρακαλώ τους αναγνώστες να επαναλαμβάνουν την ανάγνωση όλων των αναρτήσεων διότι απαντούν σε πολλά ερωτήματα τα οποία εκφράζονται.

Επίσης σας πληροφορώ ότι η ενημέρωση θα είναι όσο το δυνατόν πλήρης,  με βάση την όποια γνώση έχω..

Σας είμαι ευγνώμων για την προσπάθεια κατανόησης που καταβάλλετε ώστε να πλατειάσει η γνώση. 

Είναι καθήκον όλων μας….